Van n soeterge noar n schone locht (schonen van a tot z)

Maank ale akkefietjes van dizze tied wordt er aingoal proat over de gevoaren dij draigen deur t opwaarmen van onze eerde.. Admis aargern wie ons allergloependst aan t aantoalen van ons gemoud. Wie willen aigenlieks nait aanheuren dat wie der aargnswoar zulf aibels veul schuld hebben.
Dat wie de haile bourel zo biesterboarliek beschoadegen dat slim begrotelek n blaauwe locht dommeet boven ons nait meer te zain is.
Concordes, Chevrolets en ale aandere creoaties dij vlaigen en rieden; chemische fabrieken en schepen op zee zörgen in ale continenten veur n crisis dij zien weergoa nait het.
Doudestieds hebben wie nait aankommen zain, dat in toukomst gain diek meer hoog genog wezen zol. Nee, wie gingen oet dieverdoatsie dik-doun-in-toene, ondertied proatend over onze dreum van nog meer …
Eerdoags zel elkenain de ellinne ervoaren van verzopen laand zunder eerappels en aandere eterij, as wie nait gaauw eernsachteg en eergiereg n eventoarie opmoaken van de meugelekheden dij der onder aandern mit schone energie.
Faitlieks nog binnen om, veurdat t foalikant mis gait, n oplözzen te foksaaiern dij finoal n inne mokt aan t probleem van voele locht en hoog woater dij ons kinder en klainkinder gain fits of foazel overlet.
Der mot gloepends gaauw n gaaie kommen dij ons dudelk moakt dat wie toukomst nait laanger op gribbelgrabbel smieten mouten veur meer gèld en genot. t Is ja godsbenaauwd wat veur groaperds minsen in dit gebeuren wezen kennen.
Hurregek, wie zollen toch wel haalfgozzel wezen as wie blieven haistern om veur dij noa ons kommen der n halterkwalter van te moaken dij hailendal nait meer te hemmeln is! t Haart knipt joe dicht as ie doar aan denken! t Zel nait in n haandomdraai in örder wezen, mor as wie niks doun is der straks gain hòllen of muiten meer aan.
Wie mouten elk en ain induzzeln dat ‘ikke, ikke en de rest ken stikken’ nait laanger kèn. t Zel wat in hebben om intieds de ozonloag op te klandern en t ofkaalven van de iesbaargen te stoppen.
Van dij gevolgen dat ons noageslacht dommeet nait ligt te jaauwstern in jirre en joepe van de rötzooi dij ontstoan zel achter de dieken dij nait op tied ophoogd binnen deur onze jank noar
kovvie en kouk mit krinten in keur! Is t nait om kèl van te worden, dat wie nait meer klevaaiern veur onze kinder en klainkinder? Dat wie kroepieweg speulen terwiel dat wie der achtertou zitten mouten?
‘Is der den zoveul loos?’, vroagen paardie lu zok òf. Wis en woarachteg, t ken nait veul lieden of t is te loat. Doarom mouten wie nait zitten te lapzakken omreden doarvan de locht ten lesten nait zuverder wordt.
Wie mouten der maank den wereld is der min aan tou. De zoak mishottjen loaten is makkelk genog. Mor mit mekoar binve hail wat maans en kènve elke miesgaster, dij de zoak miskullen loaten wil, de boas.
Der oet noageln om te goan niksen het gain nut. t Is noamelk allent mor noadaileg veur t noageslacht as wie nkander nait nereg nuigen de zoak aan te pakken.
Wie mouten onnaaiern wèlkse oddernoatsies wie trevven mouten om t ombatterijen op te peerdjen. Wie waiten wat wie ommaans hebben: oprumen
dij palternaksie om te perbaaiern t verloren parredies trogge te winnen! Dat betaikent: nait piemeln, mor mit plezaaier oet prakkezaaiern wat doarveur neudeg is.
Wie mouten wel – zoas de Fransozen zeggen – op ons qui-vive wezen dat èlk en ain zien of heur quotum (en dat is Letien) biedragt aan de kosten.
Vanzulms mot dizze zoak radneersd aanpakt worden aans kènve t nait rizzen. Niks op roakeldais doun omreden t wordt n haile rekte. Ook nait riddersloagen deel zitten as t n keer tegenlopt.
t Is staarvenswoar ook gain schietscheet om lu zo ver te kriegen dat ze wat van heur schoef-veur-doem kwiet willen om te spandaaiern aan t schonen van de locht. As ze zok nait veuroaf spinzen kennen op resultoat wat sinten aanbelangd, kènve schontjen wat we willen, wie kriegen niks en den zèvve t gèld aargnswoar aans schoustern mouten.
As dizze toaie tep achter rog is en ons voldounde gèld touzègd is ook van regeren en Twaide Koamer, den kènve begunnen aan t opschonen van de toesternust van t milieu.
Uterlek over n joar of tiene mot t uur aanbreken
dat t vergroetjen en t verinneweren van t milieu deur voelepetoanen as wie binnen – groten en klaainen – òflopen is.
Mor zo wied is t nog nait. Aalbegeren en knieterds roupen nou nog dat ze t nait wachten kennen, dat ze gain wizzeghaid hebben, dat ze t n woag vinden. De waalm van o.a. oetloatgazzen zit heur bliekboar nog nait in wege. Wat meer wie woarschaauwen wat meer luu de woarhaid lichtkaans onder ogen zain.
De X-factor van dit gebeuren ligt hoog. De noadailen van o.a. t gebroek van xyleen en aandere eerdeulieprodukten motten oetbannen worden,
mor ij, ij
bie zetten zol n mins de moudveren zakken loaten azze rekenschop huil mit zuitkaauwers dij niks oet t stro zetten, zaachs wat t bevörderen van n schone leefwereld aanbelangt. Mor… zunder zegge mouten wie woar moaken, woar we veur stoan:
in stee van n soeterge locht n schone locht te wege bringen! Nijsies den kennen wie, ons kinder en klainkinder de zunne in de den schone locht schienen zain. As wie moud zammeln en zinneghaid teunen zel der wis zegen op rusten!