Vakaansie in Amsterdam -1959-

Zummervakaansie was aaltied muite weerd vanwegens wie veul familje boeten Stad haarn woar we logeern konnen.
Moekes oldste zuster woonde in Rötterdam en nou was heur jongste zuster noar Amsterdam verhoesd en mog ik doar logeern kommen.

Mit bodewoagen van Grunneger Beurtvoart kon ik veur n Rieksdoalder en n deuze sigoaren mitvoaren -‘s nachts- en ston ik om haalf zeuven bie t Oosterdok in ons Hoofdstad.
Ze haarn mie percies oetlegt hou ik van doar mit tram noar heur hoes kommen mos en dus op pad.

Wat was dat inains veur geluud? Deur maarg en bain gilde dat.
Tram was oet raails loopn en schoof over stainen riepe op, kaantelde en dou lag ik inains opziet met n dikke keerl boovn op mie.
Consternoatie overaal, schraivende vraauwluu, brullende kiender, keerls dei roasden en tierden.
Plietzie was votdoadelek doar, leek wel of ze der op wacht haarn.
Dei gain breukn haarn of andersinds dokter neudig, mog vot gaon.
Allainig wat kopzeerte, deur de schrik, haar ik en dus moar gaauw vot van dizze plek.

In n aandere tram wol ik nait en n bus was der nait, dus dat was loopn.
Krapan twei uur loater was ik bie mien oom en tanne.
Dei heurden mien verhoal mit verboazen an. “Och, och, hou is t meuglek!”
‘s Aovends ston alles in kraant, met foto der bie, ik vuilde mie beroemd en dei kraant mos as n trofie met noar Grunn. (k Heb m nog altied).

Behalve veul plezair brocht dizze vakaansie nog meer onhail, want dou wie noa n dag zwemmen bie Schellinkwoubrugge weer thoes wazzen, maarkte ik dat mien horlozje vot was.
Wie as de duvel weerom naar de plek woar wie in gras leegn haarn, dat was nog ains sikkom twaimoal 8 kilometer fietsen en mien ome wenste mie wiet van Amsterdam op dat moment.
Moar t geluk was met mie, want mien klokje lag der nog wel.
Gelukkig moar, want ik haar hom net veur mien verjoardag kreegn en dat was nog gain haalf joar heer.

Twai week loater kon ik, weer veur n deuze sigoaren en n Rieksdoalder, met boderieder weerom voaren noar Grunn.
k Haar hail wat te vertellen, dat wel.