Vaaier haanden

Kerk vuilt leeg, onthaand
t verhoal zwigt woordloos, beeldloos.
Vaaier Haanden laiten hier n gat
ien haart van minsen en van Stad.
Dij wizzen nait hou of t’ontvangen.
De Haanden rekten te vergees.
Ain haand wer òfzoagd, om t even,
òfsneden van tied en t leven.
Nou staait dat geven vruchteloos
onner traauwe hemel.
Dij Vaaier Haanden bidden doar
nog aalgedureg heur zaacht geprevel.
Mor wel te Stad oet gaait noar spije laanden
verneemt dat ook hier dij gulle Haanden
vanoet ainvoudeg evenwicht
zegen ronddailen ien t wiede licht.

Over t kunstwaark ‘De man met de vier handen’, dat vatteg joar ien Martinikerk ston en nou staait op t terraain van De Slikken bie Nijlaand (Westernieland).

Meer van t zulfde:

Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Achtergrond info:

Nelleke van Vliet gruide op ien t westen van Nederland. Sunt dat zai ien 1977 ien Stad te wonen kwam ontdekte ze stoaregaan t aigene van Ommelanden en heur bewoners. Der gruide besef van de verbonnenhaid van toal en landschop. Zai volgde n cursus Grunnegers om vertraauwd te roaken mit dij toal en schrift nou ien t Hogelandsters over wat heur rakt in Ommelanden, onner heur rondraaizen weg.

E-mail bie wat nijs?