Tabee
Terwiel dat t volk deur douane gaait, blieven baaide kerels nkander nog even stief ien ogen aankieken. t Waren twij schiere weken, doar zai baaident mit n waarm gevuil op trug kieken.
Waaineg woorden worden zegd, mor baaident waiten dat tied van òfschaaid kommen is. Mit kloet veur haals sloagen zai aarms om nkander en zeggen tabee veurdat paspoort aan douanier geven wordt. Vraauw noast achterbliever kikt hom mit waike ogen aan en zegt: ‘Òfschaaid blift stoer, hè? Mor dien laiverd komt vro of loat wel weerom, jong.’
Ik steek haand ien lucht as mien bruier nog ainmoal weerom kikt. Vraauw heb k nait wiezer moakt.
