Riekdom

· Torrenga, Nico

Vleugels van laifde sloeten om mie tou,
vingers dij as veren zaacht mien vel strelen.
Stemmen as van n engel zo waarm en teder,
zingen woorden van troost ien mien gedachten.

Ik bin nait meer van dizze wereld,
n wereld woar ik inkeld ellèn kend heb.
En ik geef mie over aan hom dij mie toufluustert,
gain benul wat of ik mout verwachten.

Ik dwoal allinneg òf noar t onbekende,
n duuster stee woar k gain wait van heb.
Mor as t mag gebeuren, kom k weer oet narcose
en ik wait dat mien kiender op mie wachten!

• Facebook
• X
• LinkedIn
• Email
• Print

Gedichten

Meer van t zulfde:

• Wìnsteg

• Mismoudeg

• Kinderkopkes

Achtergrond info:

Geboren: 1971 Wij
Woont in: n Daam
Schrift al: sunds 2015 in t Grunnegs

Ik schrief teneelstukken. Kluchten/bliedspullen, mor ook drama. Schrieven ien t grunnegs dou k nou n leutje drij joar, proaten al mien haile leven. As n kwoajong oet Wij en nou woonachteg ien Daam, hoal ik de bröd wel es deurnkander, mor wie begriepen n kander ja wel!