Riekdom

Vleugels van laifde sloeten om mie tou,
vingers dij as veren zaacht mien vel strelen.
Stemmen as van n engel zo waarm en teder,
zingen woorden van troost ien mien gedachten.

Ik bin nait meer van dizze wereld,
n wereld woar ik inkeld ellèn kend heb.
En ik geef mie over aan hom dij mie toufluustert,
gain benul wat of ik mout verwachten.

Ik dwoal allinneg òf noar t onbekende,
n duuster stee woar k gain wait van heb.
Mor as t mag gebeuren, kom k weer oet narcose
en ik wait dat mien kiender op mie wachten!