Taande

Noast mie in traaincoupé komt n grode vraauw zitten. Zai is roem oetvalen en dragt n gruine jurk. Ik krimp en vuil mie t lutje jonkje dat mit taande noar Stad gaait. Vanoet ooghouken kiek ik noar t grode liggoam. t Borstenwaark gaait hiemend op en dele. Vraauw holdt heur swaarde taske mit n golden hingseltje stief veur zuk op schoot. Swoare heupe drukt swaitend tegen mie aan. Ik schoef leste centimeter noar t roam, mor blief plakken.

Zo kin k kraande ook nich meer lezen. Ik reken oet dat raaize nog 18 minuten duurt.
Vraauw drinkt n bekertje kovvie. Zel ik – as chef van t prullebakje – heur dommeet aanbaiden um t veur heur vot te gooien? Mor hou wait ik wenner ze t bekertje leeg het? Non ik hier wieder over noadink, besloet ik dit nich te doun. Stel joe veur dat ze nee zegt? t Liekt mie slim maal as elkenaine in coupé dit heuren zol. Ik zol nog wieder krimpen. En stel joe veur dat ze joa zegt en dat ik dizze biezundere doad verrichten meugen zol. En dat ze mie den priezen zol veur zoveul oareghaid. Den zol ik ook wieder krimpen.
Ik roek ook wat. Is t mien aigen swait of heurent? Ik kraab mit linkerhaand op mien rechterwaange en striek in loop mit wiesvinger bore van mien bloeze open en roek. Nee, ik bin t nich. Ik kiek underzuikend veur heur laans deur t aander roamke en neem in tied n neuze vol van heur geur. Joa zai is t. n Vrumde, mor – ik mout eerlek zeggen – ook wol n interessante reuk. Der zit wat zuits in, as van net rudde nije eerappels. Mor aargens ook n daibe grondgeur. Mor net as ik prakkezaaier of der ook nich wied vot wat kamperfoelie in zit, komt ze in t ìnne. n Woare geurexplosie. Der zit ook siepels maank. Deur t gruin kikt n swaitvlekje op heur rechterheupe mie daip in ogen. Benijd kiek ik noar boven en zai hou ze t ketonnen bekertje mit vraid gezicht in nander drukt. k Hol oam in as vraauw mie aankikt. Gezicht wordt zaachte en zai nikjet. Den lopt ze – veuls te vroug nog – noar deure. t Gruin verswindt en even loater ook dij reuk.