t Zel weer veujoar worden

“Gaaist mit aner week, wie goan n bollenmand moaken.” Vol enthousiasme nuigt veurzitter van ons raaiskemizzie mie mit te goan. “t Is nog november, t kin nog nèt”, zegt ze. Bollenmand moaken, helpt vast om de winterdip wat de boas te blieven. Joarenlaank heb k in haarfstvekaanzie in mien toen bollen in grond stopt. Gaf wat te doun in zo’n graauwe tied. En gaf mie t gevuil dat t toch wel weer veujoar worden zol. En zeker noa midwinter kon k ze sums wel te grond oetkieken, zo’n verlet har ik om zunne en kleur. Nog elk joar kommen der hinter en twinter in toen snijklokjes en poaskebloumen op.

En zo goan we op n grienderge woensdagmörn mit plougje vraauwlu op stap, bollenmand moaken. In n kolle kas zitten we, soam mit nog zo’n plougje, stoef bie nkander aan de kovvie. Haiteluchtkaggel geft waarmte veur dij der dicht bie zitten. Bin blied da’k mien waarme stevels aan heb en mien waarme jaze.
Din krieg we van ales te heuren over bloumen en bollen. En over hou we ons mand verzörgen kinnen om der zo laank meugelk plezaaier van te hemmen. As k zo heur over hou t aal mout, vroag ik mie òf hou mien bollen altied kaans zain hemmen toch te grond oet te kommen. Meer geluk as wieshaid west, ducht mie. Din ist zo wied, wie goan aan slag. Zo’n viefendatteg vraauwlu lopen deur nkander hèn, om nkander tou en stoan in rieg bie grode kisten mit bollen, din weer terug noar heur aigen mand, woar loag noa loag bollen en swaarde grond in vlaaid wordt.
Onnerin kommen dij bloumen, dij as leste bluien en elke volgende loag bluit weer net even wat eerder. Kweker loat ons n foto zain van ain van heur aigen manden van veureg joar en joa, dat is n mooi kleureg ploatje. Of dat van ons net zo wordt mout we nog moar òfwachten. Om n uur of twaalf bin we kloar, we helpen nkander om de manden bie d’auto’s te kriegen. Mien ol bestelautootje komt goud van pas, d’ain noa d’ander schoeft heur mand der in. “Nait te haard deur de bochten scheuren, din valen ze om en kinnen we vannijs begunnen,” krieg k as road mit. Op maarktplain in Loppersom nemt elk heur mand weer in ontvangst. En nou mor wachten wat der van komt. t Zel weer veujoar worden.

Meer van t zulfde:

Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Achtergrond info:

Woont in: Wirdum
Schrift al: 25 joar

Over miezulf.
Ik schrief aal hail wat joaren. Op ulo-schoul begon dat. Mor dou maistieds in Nederlands. Mien kennismoaken mit Grunneger toal was, wat dr vrouger in ‘Damster kraant’ ston. klaine verhoaltjes. Ik kon ze amper lezen.
Mit dizze oetsproaken heb ik aal hailwat zegt. Ulo is dr aal laank nait meer, is aal mavo west en is nou vmbo. Dus bin ik nait ain van de jongsten meer. Damsterkraant: joa ik bin geboren Damster. Woon aal 35 joar in Wirdum. Aan waark heb ik van alles doan. Oproem-en schoonmoakwaark, kantoorwaark, archiefmedewaarker bie n woaterschap, loketmedewaarker bie postkantoor. Mit zukswat heb ik mien studie betoald. Ik bin zo’n 20 joar schouljuf west. Humanistisch vormingsonderwijs. En doarmit kon ik de volgende studie betoalen. Ik heb in Utrecht aan de Universiteit voor Humanistiek studaairt. Noast mien aigen praktijk aan hoes, waark ik in een verzörgingshoes in Veendam, het Wildervanckhoes.
Hobby’s binnen dr vanzulf ook. Wie hemmen een grode toen, mit altied genog te doun. Mien man en ik rieden aal joaren motor, en noast mien schrieverij bin ik voak aan het weven. Kinder? ain dochter, ain schoonzeun en ain klainzeun, inspiroatie genog dus.
Schrieverij is aiglieks wat begonnen as oetpebaaiern. Mien eerste verhoalen in t Grunnegs binnen zo’n 25 joar leden ontstoan. Der is ook wel ais wat in kraant verschenen, en in dörpskraant. hier en doar wat in boukjes van Lopster schriefwedstried.. Veureg joar in het nije kerstboukje.
Nou, dat was t wel zo’n beetje. ducht mie.

E-mail bie wat nijs?