De muite weerd
Regen, aanjoagd deur n kolle, kèlle noordwester wind striemt deur de smaale winkelstroat. Mìnsen lopen, doeknekt tegen de kolle, gaauw van winkel→
Woont in: Wirdum
Schrift al: 25 joar
Over miezulf.
Ik schrief aal hail wat joaren. Op ulo-schoul begon dat. Mor dou maistieds in Nederlands. Mien kennismoaken mit Grunneger toal was, wat dr vrouger in ‘Damster kraant’ ston. klaine verhoaltjes. Ik kon ze amper lezen.
Mit dizze oetsproaken heb ik aal hailwat zegt. Ulo is dr aal laank nait meer, is aal mavo west en is nou vmbo. Dus bin ik nait ain van de jongsten meer. Damsterkraant: joa ik bin geboren Damster. Woon aal 35 joar in Wirdum. Aan waark heb ik van alles doan. Oproem-en schoonmoakwaark, kantoorwaark, archiefmedewaarker bie n woaterschap, loketmedewaarker bie postkantoor. Mit zukswat heb ik mien studie betoald. Ik bin zo’n 20 joar schouljuf west. Humanistisch vormingsonderwijs. En doarmit kon ik de volgende studie betoalen. Ik heb in Utrecht aan de Universiteit voor Humanistiek studaairt. Noast mien aigen praktijk aan hoes, waark ik in een verzörgingshoes in Veendam, het Wildervanckhoes.
Hobby’s binnen dr vanzulf ook. Wie hemmen een grode toen, mit altied genog te doun. Mien man en ik rieden aal joaren motor, en noast mien schrieverij bin ik voak aan het weven. Kinder? ain dochter, ain schoonzeun en ain klainzeun, inspiroatie genog dus.
Schrieverij is aiglieks wat begonnen as oetpebaaiern. Mien eerste verhoalen in t Grunnegs binnen zo’n 25 joar leden ontstoan. Der is ook wel ais wat in kraant verschenen, en in dörpskraant. hier en doar wat in boukjes van Lopster schriefwedstried.. Veureg joar in het nije kerstboukje.
Nou, dat was t wel zo’n beetje. ducht mie.
‘Dou en nou’
Op toavel ligt n stukje pampier, dat al wel honderddoezend moal open en dichtvollen is. Ziedkaanten binnen voazelg en vollen binnen slim sleets→
Dunderbui op vrouge mörn
Woest was è.
Withait van woede.
Vanoet de noagels van zien tonen tot aan het uuterste puntje van zien hoar was è woest en grammiedeg.
De zenen in zien→
Horror Vacuï/ op drumpel
Ik stoa weer veur n deur. Zol ik wel, zol ik nait…. Zol ik toch mor? Wat tref ik aan…. Aiglieks wait ik wat ik aantrevven goa… Nou ja, nait apmoal vanzulf,→
In the middle of nowhere
‘In the middle of nowhere’. Dat haar è zegt, dei Bastiaan van der Werff. ‘Ik woon in the middle of nowhere’, gain ain tot last, gain ain te zain. Kom →
Jingle bells, jingle bells
“Wat goa’we dit joar mit de kerstdoage doun?” was Maarten zien vroag vanachter zien kraant west.
“Kerst, hou nou kerst.→
k Was dr zulf bie, of nait din
Sums en din is dr opains n herinnern. Zo’n herinnern woar of je gain benul meer van hadden dat het dr was. En inains wordt joen leevm weer wat →
Liek om liek
Jong, wat ja geweldeg dast dat veur mie doan hest. Wat bin ik doar ja blied mit.
t Was wel n beste praan nait. Ik heurde het gusteroavend aal. Het hoelde→
Midwinternacht
n Old vertelsel zegt, dat in de midwinternacht daaier proaten kinnen. Nou binnen dr n bult verhoalen dij op dizze menaaier begunnen.
Mor bin je wel→
Nije wegen
Het viel heur nait tou, dat grasmaaien. Wat een zwoar waark was dat. Ze zol zuk nait kennen loaten, deurzetten. Het mos dr vandoag nog oaf. Aans namen→
Ofschaaid
Op toavel ligt n stukje pampier, dat al wel honderddoezend moal open en dicht vollen is. Ziedkaanten binnen voazleg en vollen binnen slim sleets→
Snachts ast donker is…
n Klain kèl stroompje tocht verkleumt mie de vingers.
k Schoef ze onder t zaachte flanel van kuzzensloop.
Licht van stroatlanteern, filtert deur→
Stil stoan en weer wieder goan
Der binnen momenten in t leven, woar je even bie stil stoan blieven. Of woar je aiglieks bie stil stoan zollen mouten. Mor zo as zo voak, heb je t drok→
t Zel weer veujoar worden
“Gaaist mit aner week, wie goan n bollenmand moaken.” Vol enthousiasme nuigt veurzitter van ons raaiskemizzie mie mit te goan. “t Is nog november,→