t Rooie fietske
Bie ons thuus op waarkploatszoller
zol n mooi rood fietske stoan,
mor de wiebelege ledder
duurfde ik nait op te goan,
poeier stroomde uut de gatjes
as ik toch wat ondernam
om der stiekem even te kieken,
kroakend holt woar ik ook kwam.
Pa had t mie ook verboden,
nait op zolder, denk er om
mor dat mooie rooie fietske
raip ien stilte, Coby kom!
Ik haar ale moud verzoameld,
heul veurzichteg keek ik rond
of k misschain vanòf de treden
aargens n rood fietske von.
Ain keer kroop ik op mien knijen
langs de planken deur n baarg groes
mor t kroakte onhaailspellend
en ik zag n dikke moes.
Vlug zocht ik de griezelledder,
steutte mien kop nog aan n bret,
keek of pabbe mie al zocht haar
mor dat viel gelukkeg met.
Ik wil toch es aan ze vroagen
of dat fietske echt beston,
bie t ontroemen van de waarkploats
was der gainain dij n fietske von …
