t Ol hoeske
Geroaniums stoan dreug veur de groeterge roamen,
t Ol aarbaidershoeske staait al weer meer as n joar leeg. Verloaten en ainzoam tussen de nijbaauwhoezen.
d’Ol boas is noar t verzörgenshoes goan. Vraauw was doar al veul langer. ‘Schoonòf’, zee e zulf.
En noa aal dij joaren soamen, nou nait meer bie mekoar. Dat was nait meugelk.
‘t Zol schier wezen as n bekìnde t hoes kocht’, het e voak zegd, ’den kin k der nog n keer hìn goan te kieken’.
k Heb körtsleden heurd, dat t zoakje verkocht is aan n bekìnde. Nait veur t hoeske, dij mout plat, mor veur de grond. t Is n schier stee om wat nijs op te baauwen.
d’Ol man komt vast nait meer kieken.