t Hoes
As k noar t dörp fiets, zai k n dikke kroan in toen van t hoes stoan. Bie noavroag bliekt dat t mit eerdbevens te moaken het. Haile boudel gaait op schop.
Dit hoes was baauwd oet laifde en gezelleghaid, n plek veur elkenain. Nou zit ter n groot gat in t dak, woar rommel deur noar boeten gooid wordt. Kroan in toen, gele stroekroos is vot en van hortenzioa’s is niks meer over. Olle tegels van stoep binnen stukkend, net as t iesdern hek, doar Pa ooit schaarbe punten òfzoagen mos, aans was t te gevoarlek. k Heur hakken, breken en sleupen.
Der zit n gat in t dak op t zoldertje woar ik aaltied slaip. k Denk aan hoge trap, doar mien man as klaain jong vanòf valen is, dou e zien zuske zain lait hou goud of e traplopen kon. t Hoes, aaltied goud in de vaarf, zo as t bie n herenhoes heurde en nou dit. t Dut zeer, k stap weer op fiets en bin der roar van op moag, mor bedenk ook dat t goud is dat ollu t nait meer zain …
