Swaalfke

Hai zit nog aal in zien nuske, allaint.
Bruiertjes of zuskes bennen der nait meer,
woar dat wachten toch wel veur daint?
Vlaig toch vogeltje, bedapper die n keer.

d’Olden vouern hom aal minder
in dat lutje nuske woar e in zit.
Swaalfkes komen kieken, aander kinder.
Kom mit ons speulen, goa mit!

Ale swaalfkes meneuveln in de locht,
moaken zok staark veur de grote trek.
Is ons vogeltje doar wel op verdocht?
Eerstkans blift e zitten op zien stek.

Hai zit nou zuitjesaan op t randje.
Zien vleugeltjes wappern aan ain stók.
n Aander akkreboatje, n biedehandje,
is stoef veur hom, duukt en bemuit zok.

Dizze verlaaiden is nait te weerstoan
en ik vuil n steek in mien haart,
als k hom maank n koppeltje weg zai goan.
Zo soamen, nooit meer apaart.

Eerste pries Pervinzioale Schriefwedstried 2025 (red.)