Swaalfke

Gezinus haar eerste swaalfkes weer zain boven sloot bie weg laans. Hai wer der haildaal blied van omreden nou wer t pas echt veujoar en kon e endelk kunstmis op t gruinlaand gooien.
Dat dee e elk veujoar zo gaauw eerste swaalfkes weerom wazzen en hai zat doar sikkom aaltied goud mit.

Nait laank noatied begunde t din wel wat te regen en begunde t gras votdoadelk goud te gruien.
Thoes kommen het e t ook doadelk aan Geesje verteld en dij mouk zuk ook bliede. Veur heur betaikende t begun van t hoesschonen en ook zai was der doarom blied om dat vogeltjes weerom wazzen oet t verre zuden.
Nait dat ze t zo ophad mit dij swaalfkenusten onder heur geuten, benoam nait deur aale vogeltjespoep dij op heur stroatje onder t roam deelkwam mor Gezinus legde der aal joar n bred onder en as jonkjes oetvlogen wazzen en bred vot kon, was t weer krekt zo schoon as Geesje t hebben wol.

n Week loater was t zo wied dat swaalfkes òf en aan vlogen mit strookes en klaai en heur nuskes renoveerden en der wer zulfs n nije noast baauwd.
Ain van swaalfkes haar t zo drok dat dij nait goud opletten dee woar of dij vloog en zat zo mor ien ains ien droaden van olle antenne op dak ien toeze en vaast.
t Was gain mooie kiek dat vogeltje dat mor zien best dee om der oet te kommen. Hong aan pootjes en flodderde mor wat ien t rond tot e zo muid was dat e nait meer bewoog. Òf en tou bewogen vleugeltjes nog wel even en Geesje von t vrezelk om noar te kieken en zee dat Gezinus der votdoadelk op of mos om t daaierke te redden.

Nou was t nait touvalleg dat ol droaden aaltied nog bovenop dak zaten. Gezinus was noamelk nait zo’n held ien hoogte en duurde beslist nait dak op en al haildaal nait om n vogeltje te redden, hou of t hom ook muitte dat t vogeltje gain spierke kaans had om zulf weer lös te kommen.
Dou Gezinus der nog over ston te prakkezaaiern hou of e der mit aan mos, haar Geesje al n oplözzen bedocht.
Brandweer mos der bie! t Ging hier om n noodzoak en din kon je brandweer bellen, wos zai. As dat toch ais kon dat dij t vogeltje redden deden.

Dou zai 112 beld haar, duurde t nait laank of doar kwam ledderwoagen al aanvlaigen. n Bult volk ter achterheer vanzulf, dat aal mit aal wer t oardeg drok op weg bie boerderij.
t Duurde nait laang of ledder wer oetschoven en brandweerkerel kroop ter bie op.
Hail veurzichteg benoaderde hai t vogeltje dat weer aal wilder begunde te sparreln. Mit n knieptaang pebaaierde brandweerkerel t vogeltje lös te kriegen en noa n hail gedou lukte dat.

Mor dou hai t vogeltje vrijkregen haar was dij zo muid dat dij nait votvloog mor ien stee doarvan bie dak omdeel koegelde, over geut hin rolde en wieder omdeel viel.
En wel ston doar beneden mit bek wiedwoagen open? Joawel heur, kat Sjakkelie. Zai haar t swaalfke nog nait ien bek of zai runde der ook al mit vot. Gezienus der nog op klompen achterheer mor Sjakkelie kon veul haarder lopen en runde mit vogeltje ien bek toen ien en kroop onder stroeken bezied.
Binnen allinneg wat veerkes overbleven onder aalberenbossen.
Geesje het kat n week laang nait meer lieden mocht mor dou zee Gezinus dat t apmoal noatuur was en dat kat ter ook niks aan doun kon en dat t nou mor weer over weden mos. Boetendès wazzen aal nuskes ja toch bezet worden.
Och, en dou Sjakkelie n pooske noatied ook nog n dikke röt ien schuur vong was t haildaal weer kloar en haar Geeske kat zien wandoad vergeven.

t Schierste was dat ter nog nooit zoveul jonge swaalfkes vanoet nuskes onder geut oetvlogen wazzen as dij zummer.
Noatuur herstelt zuk aaltied, zo haar Gezinus zegd.