Stoatsiegeld

‘Inkt is op!!’

t Heurt as:

‘Gas op!’

Der binnen tieden dat ik t gevoul heb, datter n inktmot in hoes rondwoart. En bievullen is der nait meer bie. t Zol wel makkelk wezen, mor inktpotjes, kroontjespennen en inktlappen binnen al laank leden oet de mode kommen.

t Was vanwege hoge printer-inktnood neudeg om in alle vrougte op inktjacht te goan. Omreden dat inktwinkels op t Hoogezaand op moandagmörgen de winkels nait lösgooien, mos k terogge noar mien vertraauwde winkel op t Oosterdaip.

‘Kin k hier mien lege inktpetroon inlevern?’ vruig k noadat d’olderwetse winkelbèle oetklingeld was.

t Is aaltied zo’n klaaierij, vin k zulf, net as doudestieds mit inktpotjes. t Plestieken puutje, dij Arineke mie deromtou doan haar, was wel òfdounde.

Inlevern was gain probleem.

‘Krieg k ook stoatsiegeld mit t oog op mien milieuvrundelke actie?’ vruig k in alle eernseghaid.

Winkelman was smörgens bliekboar wel al vroug oet de veren kommen, want t antwoord vloog as n stoiternde kotsebale over teunbaanke hìn.

’n Euro!’

‘Da’s dus dikke winst,’ zee k tevreden.

‘Mor k drok die wel n euro bie de aankooppries op,’ zee e mit t kertonnen ‘vlinder’deuske in haand.

k Haar t waiten kind, gouddoun levert nog aaltied niks op.

‘Waist traauwens datter op kerton sunt kört ook börggeld heven wordt?’ schoot mie inains in de zin.

k Haar t veurege weke in t Pekelder Proatcafé, op n oavend over ‘Cartonnoazie-bedrieven’ al aan t luusterend publiek mitdaild. Dat ongeleuf mien dail was lag aans minder aan mie as aan de onbekìndhaid van t fenomeen ‘stoatsiegeld op kerton’.

Onder t mom:

‘Binnen ie ook kloar mit aal dat kerton?’ perbaaiern aal meer webwinkels de keus veur herbroekboare verpakkens te stimuleren.

Of t n golden greep is, mout toukomst oetwiezen.

Winkelman is intussentied de pries veur mien inktpetroon aan t scannen, as der plöts n glimlaag over zien gezichte trekt.

‘Wie mozzen vrouger op school ainmoal in de moand op zotterdag old pepier ophoalen.’

Ik denk dat ik even de droad kwiet bin, mor leg al snel de verbinden kerton/pepier. Pepier as grondstof, mor doar was t mien gesprekspartner nait om te doun.

‘As de container bie school hoast vol was, den kropen wie der stiekom in om te kieken noar stripbouken en zokswat.’

Ong?

‘Ik zöchde noar boukjes van Joop Klepzeiker,’ zee e mit n glinstern in ogen.

‘Platte, morsege humor,’ kin k mie nog aargens herinnern.

Zo het elke tied zien gewoonten en veurkeuren. Dingen kommen en goan, kommen soms weer terogge of blieven veur aiweg verbörgen.

Inktlappen kinnen mie stolen worden, dat t inktpotje n twijde leven krigt, doar binnen wie baaident wel slim wies mit.