Schaive laifde
Gleers dien handen òf aan mien jak
as denks dat ik t nait zug.
As doe zegs ‘k bin geern bie die’
din denk ik stil ‘doe lugs!’
Op feestjes bis zo hui en drok
elkenain zugt allinneg die –
bokkege buien en pien ien kop
hes allinneg mor bie mie.
Minsen zunder sinten omhanden
kieks mor wat op deel
mor waarken dou ik veur ons baaid:
krieg die mor naauw ien t gareel.
Mien moeke het mie veur die woarschaauwd:
Zon flaar van n wicht, das toch niks weerd!’
Dou luusterd`ik nait en nou is t te loat,
omreden dastoe aal tegen mie reers.
Der komt n daag din kom k die haalfweg
Din kriegs van mie dien verdainde praan.
Mor dij daag is nou nog mor nait:
ik duur t allinneg nog nait aan.
