Roeffie

Lest luip ik langs t olle Winschoterdaip, in d’ Oosterpoort, de wiek woar ik woon, bie schepen laangs dai doar aalmoal lagen. ’t Ben aigenliek meer hoezen dai drieven ja, met aal dai opbaauw. Voaren kinnen ze nait meer, allain mor drieven. Dat was vrouger wel aans, ik docht aan dai tied dat ter nog drok voaren wer deur t Winschoterdaip.
Veul schepen, mainst tjaalken, langs de wale lagen as der gain waark was.
Schepen om vrachten te vervoeren, mor der waren ook gounent dai s winters stil lagen zoas kermisraaizeger Bosmoa dai draaimeulens en schommelbootjes haar. Waren in Verlengde Frederikstroat goan wonen, mor zummers voarden ze mit boot noar woar Kermis holden wer.

k Herinner mie veurval toun ik n jonkie was, luip k bie schepen laans en zag n mooie tjaalk, netjes in de vaarve, opgeroemd, mooi om te zain. Roeffie der op, loeken die veur de roamen kinnen, klapdeurtjes veur ingang met bovenop schoefloek mit troaliereuster der op. De schòsstain was zo moakt dat de maste der in kon liggen. Toun ik zo ston te kieken heurde ik lewaai, gestommel en geblèr in dat roeffie. Bliekboar haar schipper roezie met zien vrouw. Gommesdoagen wat ging ter omweg. k Wol deurlopen mor op dat moment ging schoefloek open mit n smak, en werden de deurtjes open smeten. Schippersvraauw kwam noar boven, t heufd en scholders kwamen boven roeffie oet, mor verdwenen gloepens vlug weer. Deurtjes wurden dichtsmeten en schoefloek der weer boven schoven. Roezie ging deur, t loek wer weer open schoven mit n smak en deurtjes open gooit. Schippersvraauw kwam weer noar boven tot mit heur scholders en nog sneller verdween ze weer. Deurtjes wurden dichtsmeten en t loek weer dicht schoven. Dat haile gedou herhoalde zug nog n poar moal.

t Bleek dat schipper heur an de bainen weer noar beneden trok. t Mot vast wel zeer doan hebben as ze aal over dat trapje hen trokken wer.
Vond hartstikke zieleg veur heur. Mor k mot zeggen dat t toch ook wel komisch leek. Zo was ze der, zo was ze weg. Dee mie denken an zo’n duveltje oet een deussie.
Veul loater toun t duuster was, ben ik der mor even weer bie laangs lopen, alles was bliekt weer bielegt, pais en vree zeg mor, want schippersechtpoar zat mit zien baiden in t roeffie bie toavel onder braandende petroleumlaampe soamen een borreltje te klokjen.
Ben oplucht weer noar hoes lopen.