Preek
Wat is t waarm. Hai wist hom veur kop laangs mit buusdouk. Even n bosschopke brengen aan zien hoesholdster.
Der wordt nait opendoan. Ook nait noa vernijs aanbellen. Meschain kin e t braifke ook wel in bus doun. Nee, hai geft t laiver. k Goa wel achterom, dinkt e.
Wat is t hier mooi, aalmoal gruin en wat n bloumkes. Hai lopt op zied bielaangs t hoes. Liekt wel t Parredies. Hai zucht, wat prachteg dit paast persies bie heur.
Achter t hoes blift e stoan en kikt rond. Toendeuren stoan wied lös. In ainen stoekt hom d’oam. Hai duurt nait bewegen. Doar ligt ze. Spiksplinterliekende noakt. Op n klaid onder n appelboom. Nee, as e beder kikt zigt e nog n reepke stof, of toch ook nait.
t Haart bonkt hom in haals. Wat mout e nou. Hier het e zo voak van dreumd en was e ja zo baang veur. Dit kin nait. Hou mout e dit verantwoorden?
Hai, dij nou al blootsteld wordt aan bezuikingen. Pas zien eerste benuimen. Mor wat is zai mooi.
Heur blaanke vel en dij borsten. Zo vol en rond. Ze dut ogen lös en kikt hom aan. Langzoam komt z’in t inne. Ze laagt en stekt baaid’aarms oet. Hai vuilt hom waik worden en zakt zachies onderoet.
Wat rokt ze lekker. “Borsten,” zegt e, “as doade… “
“Waarm hè?”, heurt e noast hom.
Hai schut in t inne en gaait rechtop zitten. Doar is ze. Vlammen sloan hom oet.
“Ik kom joe even wat te drinken bringen.” Zai zet zet t dainblad op bero veur hom en kikt hom ais aan.
“Thee en n abbel, oet aigen toen. Veur zundag?” Ze wist noar t Grode Bouk en laagt.
“Hooglied?”
Verschrikt slagt e Biebel tou.
