Pokern

Ons cv-kedel was van zo ienains kepot. Monteur van Gaswacht, veur t joarlekse onderhold, kwam noar mie tou mit n òfbroken òfstelschroef ien haand. “Zo het t zeten”, zee e en hai keek doarbie slim iengewikkeld. Ik zaag t perbleem nait zo, even n nije schroef der ien draaien en kloar is t weer, zol k zeggen. Mor nee, dat haar k haildaal mis. Schroefdroad mos vannijs tapt worden en der kwam nog van ales meer bie. Dat ging hai nait doun, doar mos ain van kedel-leverancier bie, haildaal oet Apeldoorn. Hai wol zien handen der nait aan branden. En cv-kedel mog wie van nou of aan absoluut nait meer bruken, stekker ging der oet en gaskroan wer dichtdraaid. Dou ging kerel vot.
k Mos ook nog n pepier taiken dat wie der zulf nait n nije schroef ien draaien zollen. Of dat wie kedel toch aan doun zollen, want din kon der meschain gas ontsnappen. En dat schoa din veur ons reken wezen zol. Amerikoanse toustanden, bedrieven dekken heur tegen ales ien. Mor wat mos k aans, monteur haar zien regels en protokollen. Zodounde dus haren mien vraauw en ik ienains gain waarm wodder en ook gain verwaarmen. Nou was t midden ien zummer, dus dat leste was gain perbleem. Mor wie konden ons n zetje nait douchen en wassen, tenzij mit kold wodder en mit tandenpoetsen kiddelde t mie iezelk aan koezen. Men gaait ter nait dood aan, mor lekker is aans.
n Poar week loader wer der aanbeld en der stonden twij monteurs van kedelbedrief bie veurdeur. Baaidend ien zo’n lichtblaauwe, toenbroek mit hupzelen. Maarknoam van kedelfebriek braidoet op borst en dito op kleppet. En mit n grode kovver mit raif. Ha, nou kon wie dommit weer douchen. Ik haar net eerabbels reud en swaitte over haile pokkel. Dus ik zee: ”Kom der mor gaauw ien.”
Aine monteur was groot en dik, haar n buukje en n hangsnor. Aander was klaainer en moager en zee nait veul, Watt en Haalfwatt benuimde ik ze. Dat was iendertied de Nederlandse noam veur de bekende stomme films oet joaren twinneg en dareg van veurege aiw. k Heb t even opzöcht op Wikipedia. t Waren acteurs van Deense òfkomst, de boomlaange Carl Schenström en de klaaine Harald Madsen. Schenström stook meer as mit kop en scholders boven Madsen oet. Vanwege heur stommelege en klunzege acteren werden ze t veurbeeld van n slim ongeliek duo, ien lengte of wat intellect aangaait.
Watt haar de laaiden en dee t woord. k Ging veur heur aan trappen omhoog noar cv-roemte op zolder. Haalfwatt droug as leste swoare kovver. ”Belaggelk dat dij monteur van Gaswacht dat schroefke der nait even ien draaien wol, wat n amtenoarij”, bekloug ik mie, dou wie noar boven klommen. En k bedocht ter bie, wat gaait mie dit grapke wel nait kosten en woar kin ik dit op verhoalen? Want twij kerels haildaal oet Apeldoorn, n dag der mit onderwegens, dat gaait mie ien de pepieren lopen.
“En hou kin dat din”, vroug k weer dou wie boven waren, “dat joe der haildaal overtou kommen mouten. Dat mout wel n hail groot perbleem wezen.”
Mor Watt zee wiesneuzeg en draaide doarbie wat aan n snorpunt: “Der bestoan gain perblemen, allenneg mor oetdoagens. Mor ie hebben aal geliek, dit is n hail biezunder geval.” Zo hé, wat n daipzinnege proat veur n monteur, docht ik. Hai is zeker zien roupen mislopen. “Der is meugelk eerder ain bie kedel west”, ging Watt wieder, dou k hom t kepodde kedelschroefke aanlangde. “Dij het zien verantwoorden bliekboar nait nomen. En den dink ik nait aan dij monteur dij joe t schroefke zain lait. Dij kwam der teminsent mit veur ndag. Ik dink dat ter doarveur nòg ain west het, dij – meschain per ongeluk – wat kepot moakt het, dat e gain woord hebben wol.
Zunder wat te zeggen is e der tussenoet naaid. Dat vermóed ik heur”, zee Watt noadrukkelk. “Mor, hou t ook is, kedel is kepot en dij goan wie nou veur joe moaken.”
Kerels gingen aan gaang, geraidschop wer oetpakt en kedel ontmanteld.

Ik laip ter bie weg, want t is n klaaine roemte doarboven en ik wol ze nait veur vouten lopen. Aalgedureg kwam Haalfwatt noar beneden om wat oet heur bestelbuske te hoalen en ging der din weer mit noar boven. Ik vroug noa n dik uur hou ver of t was.
“Wie hebben t kritische dail had, t gevoar is nou weken”, zee Haalfwatt. “Mor t duurt nog wel even heur.” Gevoar? Was der din gevoar bie? Ik kreeg alsnog de bibberoatsies. Ien mien fantesie laag t haile dak aal ien toen en wie mit swaart verbraande gezichten der bie. Mor afijn, t gevoar was nou din gelukkeg veurbie.
“Din kin we nou zeker wel even kovviedrinken”, stelde ik veur. Joa, dat kwam heur wel goud oet, zee Haalfwatt. t Was mooi weer en wie gingen ien boeten zitten, achter t hoes, lekker ien zun. Mien vraauw redderde wat ien keuken veur kovviebrud en wat veur ien t linkerhaandje. Ik prout wat mit monteurs. Je willen n goie sfeer moaken, ja. Dat komt t waark ten gouden, dink ik din mor. Ik wait nait hou t kwam, mor wie haren t doalek over perblemen ien wereld, aanwakkerd deur Watt. Dij begon van waal te steken over wat ter apmoal mis is. Bankencrisis, Eurocrisis, perblemen mit geld ien Griekenlaand, Spanje en Itoalië, hieptaiken, de politiek en aal zo meer. Hai zat dudelk op zien proatstoul. Haalfwatt zat ter mor wat bie en zee niks. Hai haar dit meschain al wel veul voaker heurd. Tipies n stokpeerdjesproat. Ondertied dat Watt aan t redenaaieren was, keek Haalfwatt wat ien t ronde noar toen en t hoes. Mor Watt haar ook n oplözzen veur ale perblemen bie de hand. “Wereld zol der n stuk beder oetzain as elk poker speulde”, zee e. “Huh…? pokern?” k Was stomverboasd. Dat was wel t leste doar ik aan dinken zol. Pokern, dat is ja n spel, dij ze veul ien krougen en benoam ien casino’s speulen. Gokken! Las Vegas is der groot deur worden. En din worden wie apmoal meschain wel gokversloafd. t Leek mie gain goud plan.
Mor Watt bleef der bie. “Ik speul t zulf ook en nait om t geld heur. Alewel ik ter zo wel ais n beetje bie verdain, zo’n vetpot is t ook weer nait bie dizze boas. Mor pokern kin echt n haile bult wereldperblemen oplözzen”. Volgens hom was er gain bedere methode om minsen te leren om te goan mit geld en risico’s. Kiender kinnen mit pokern geduld, respect veur tegenstanders en begrip veur aandermans kiek op t leven leren. Ja”, zee e “pokern leert minsen veur heurzulf te dinken. Op zo’n menaaier kinnen jeugdkriminoaliteit en diplomatieke crises vermeden worden.” Ik von t mor n roar verhoal en wol der net weer wat tegenien brengen, dat t feidelk allain om geld gaait en dus hebzucht aanwakkert, dat speulders heur aans veurdoun as dat ze koarten hebben, of juust haildaal niks van heurzulf zain loaten, dou mien vraauw der aan kwam mit kovvie. “Zo…, wie hebben net even ale wereldperblemen oplöst”, zee Haalfwatt. “Kin we nou lekker kovviedrinken.” Hai keek doarbie n beetje vilaain noar zien pazzipant. Mien vraauw en ik mozzen der om laggen, mor Watt gaaf gain sjoegel. k Haar t idee dat ze dit stukje ale moalen as ze bie klanten waren, opvoeren deden. Gewild of meschain juust wel ongewild, want zo blied keek Haalfwatt ter nait bie. Dij kon wel ais stinzat wezen van dat ‘pokern’ van zien moat.
Noa kovvie duurde t nog n haalve schoft, dou was kedel kloar en gingen monteurs weer vot, noadat ze ons nog oetgebraaid bedankten veur kovvie en ons de hartelke groeten deden. t Is alweer n joarofwat leden, kedel dut alweer n haile zet wat e doun mout zunder hoapern en ik heb nog nooit n reken van dat kedelbedrief zain. Kiek, doar hol ik nou van. Van monteurs dij meschain wat apaarde ideeën hebben, mor heur waark goud doun. En doarbie gain reken sturen.