Plinius GPS (Oldromeins)
Oldromein Plinius de Oldere haar Oldvraizen en Oldgrunnegers nait bot ien reken:
‘Wie hemmen t ja al zegd dat ien t oosten, aan kusten van oceoan, n koppel stammen onder stokgebrekkege toustanden touholden; mor dit gaait óók op veur volksstammen, dij Groot en Klaain Chauken nuimd worden, dij wie ien t noorden zain hemmen. Doar stört oceoan hom twij moal doags en naachts mit n snel tij over n vlakte zunder ìn of zwet en verbaargt op dij menaaier of t kontraain bie t laand, of bie zee heurt.
Doar wonen aarmzoalege stammen op bulten, dij ze mit haand aanaarbaid hemmen boven
t paail van t hoogst bekende tij. Levend ien hutten baauwd op oetkozen plekken, lieken ze op zeelu ien schepen, as t woater t omringende laand bedekt, mor bie eb op schipbreukelingen, dij rond heur hutten vis vangen dij mit zee kommen is.
t Is n onmeugelkhaid veur heur om kuddes te holden en te leven van melk zo as stammen om heur tou. Ze kinnen alderdeegs nait mit wilde daaier vechten, omreden dat aal t bosland wied vot ligt.
Ze vlechten taauwen en biezen van moerasraait om doarmit visnetten oetzetten te kinnen, en ze groaven bragel op mit heur handen en dreugen dat meer deur wiend as deur zun. Mit bragelkloeten as brandstof verwaarmen zai heur gevretje en heur aigen ien noordewiend verheukerde lieven. Heur ainegste drinken komt van ien koelen opbewoard regenwoater, veur heur hoezen (dobbe).
En dit bennen de stammen, dij as ze nou overwonnen worden deur t Romeinse volk, zeggen dat ze vervalen tot sloavernij!
t Is mor aal te woar: t lot spoart n minsk as straf.’
***
Dat Plinius zien beschrieven zo meedliedend waas, is gain wonder veur n Itoaliër, wend aan n herenleventje mit abbelsienen, toenkruderij, mooi weer en kroekjes wien.
Zuksoorteg onlaand haar ol Plinius toudocht aan Jobke’s veurollen. Elk looft zienent en wel Jobke is, dat komt nog. Plinius waas mit zien beschrievens nait bot zuver achter t vestje. Wierden werden bewoond deur Vraizen en Chauken. Zai hillen vai op kwelders bie zee laans, verbaauwden groan en bonen en huttentut/dederzoad veur spies- en laampeulie en ze verhandelden kees, zolt, wol, leer, schoapen en pelzen! Plinius het hom dus wel wat op onze kontraainen verkeken!
