Op veziede
Jan en Iepke waren nuigd deur heur buren. t Was op n waarme zummeroavend en dou ze dam op laipen, zag Jan dat buurvrouw de roamen wiedwoagen open stoan haar. Hai bedocht zok nait en greep mit glundernde ogies n schiere bloume van d’vensterbaanke. Buurvraauw haar heur al aankommen zain en ston in deure. Jan langde heur de bloume tou en mompelde, dat dij heur wel toukwam. ‘Och jong, dat is ja nait neudeg! Veuls te veul!’
