Oet t Loug…
In de bouw.
Berend koekak, Fobbe moaze. Jans nakke, Gele Durk, Moos Nijland, Karel pinda, Jan Popije, Sam bukken, Haarm kniene, Tjump Nijland, Jurn Nakke, Gerrit piggo, Jan bee… Aal bienoamen, dij bie mie opkommen, as ik trogge denk aan joaren zesteg in Nij Scheemde. Ook wel Scheemterhammerk nuimd.
Moos is veur mie ain van de kleurrieksten, woarvan ik mien herinnerns geern mit joe dailen wil.
As Moos bie mien schoonvoar kwam, den nuimde hai hom in t begun bie d achternoam. Noa n glaske bier of n kloare ging e over op zien veurnoam en noa t twijde borreltje was t den Popije veur en Popije noa…!
Ik haar doar in t begun n roare kiek op, mor t was gain schelden… Hai vuilde zok den thoes en gaf dat mit t benuimen van de bienoam aan. t Was ook aait n sigoare, dij hai van t rooktoafeltje snapte. Nou is roken betuun, mor dou stond der in elke hoesholden zo’n ding in t koamer mit sigaretten en sigoaren, n asbakje en voak ook nog n puut pieptebak.
Moos was bouwvakker, net as mien zwoager en baide waarkten bie d zulfde boas. Der was n bult waark in de pervinsie. Maist nijbouw in dij tied.
In t begun mozzen zai op fietse, loater mit heur baide op n plof en nou was t al mit n buske. Zai haarn n put in de buurte van Zuudloaren, n groot nij hoes veur n meneer, dij t nogal nauw nam en nait echt gul was.
Al n moal of wat wuir der over proat en zegd, dat e gain kradde bier brocht. Moos von, dat t nou tied wuir om dat mor ais te regeln!
“Dat lukt die nait bie dizze kerel”, docht mien zwoager.
Moos docht doar anders over en haar aanderdoags al n goud plan…
“Moi!” Moos stapde in t buske en zette n grode platdrôkte deuze achter de baanke. “Nait tegenaan steuten”, was zien woarschauwen. “t Is nogal breekboar!”
“Wat zit der den in?” wollen jongse waiten.
“Dat zai je dommeet wel” dee e gehaimzinneg en smeigelde wat.
Aankommen bie t bouwwaark, luip e votdoalek deur noar t heerdstee.
Oet t keton kwam n groot stok helder glas, dij hai in de schöstain metselde.
Zien moaten wollen waiten, woarom dat was, mor Moos zee niks.
“Bek dicht, as dij kerel straks komt!” woarschouwde hai.
Om n uur of vaare kwam meneer aanreden in zien bolide. Even kieken, hou of t der bie ston.
“Zo, heb je de open haard al klaar?” maarkte hai op.
“Joa”, antwoordde Moos kört.
“Enne, doet ie het?”
“Dat zel wie even oetperbaaiern”, zee Moos en luip mit n poar olle kranten noar d heerdstee.
Vlam der in en in d’open heerd onder schöstain.
Gain trek…!!
Meneer kwoad en sputterde, dat hai docht mit echte bouwvakkers van doun te hebben!
Moos op rogge onder t schöstain: “Ik zai t duchtmie al. Dat hebben wie al voaker had. As meneer ons n kratje bier mit n liter jenever brengt, komt t wel goud”.
De man broesde wat over assosioal gedrag en stoof mit n dikke rooie kop vot.
“Zugst nou”, zee zien moat, “k Zee die ja, dat e dat nait dut!”.
“Wie zeln t zain”, was t antwoord, “zellen wie deuren der in hangen?”
Mit zien baide haren zai der vief deuren in, dou zai n auto heurden.
“Nou zelst hebben”, zee mien zwoager, “doar komt de boas!”
Dij was t nait. Mit grode stappen en nog aal rood om kop kwam meneer aanbentern en zette n kradde bier onder t venster.
“Zugst dat?”, glom Moos, “Ik krieg geliek!”
n Poar doage loater kwam meneer weer aanrieden.
“Hest dij glasploate der oet?”, vruig mien zwoager benaauwd.
“Aal op stee, loat hom mor kommen!”
“En…? denk je dat ie het nou gaat doen?”
“Ducht mie wel, joa, wie haren t mankement nogal gaauw vonden”, zee Moos.
Hai stapte noar d’heerdstee en stak vannijs de brand in n kraande. Dij vloog mit n bloudgang deur t schöstain en gaf meneer aanlaiden om zien gezichte weer wat in de plooi te trekken.
“Is meneer nou tevreden?”, vruig Moos laconiek.
“Zo hoort het…!!!!”
“Joa, mor t ken nait aal mitlopen in t leven hé. n Leven zunder hobbels is ook mor saai, vinnen ie nait?”
Op terograaize noar hoes was der van muieghaid niks te maarken.
“Mit Moos mog ik altied geern waarken”, vertelt mien zwoager voak op verjoardagsvesides.
En as je doar den noa viefteg joar nog om laachen kennen is dat hail begriepelk.
