Ode aan mien herder
Lopst noast mie
Aan de fietse,
Op t Wilgepad, tussen
Maais- en eerappelveld –
Op weg noar de horizon
Holtern en boltern wie
Over bevroren sporen
Van olle karrevrachten,
En dien lagende snoet
Verdrift aal mien
Donkerste gedachten.

