Nou wie viefenzeuventeg joar bevrijd bennen
Dut mie denken an vraauw dij bie ons in Boeten Oosterpoorde woonde in de Joacobstroat op nummer 14. Dat ik dat zo goud wait komt omdat wie paitereulieventer waren en dij mevraauw klant van ons was.
Altied heul vrundelk en beleefd en ook nog belangstellend in joe.
Mevrouw F. Kapinga-Mulder woonde in n ainsgezinshoes links van de stroade.
Ze waarkte ook, in Stad was ze waarkzoam bie de GGD. En wel bie de schoularts dij n praktiek haar in Klaine Kromme Elleboog.
Bie heur waark as hulp van de schoularts, woar wie joarlieks als schoulkiender onderzöcht worden mozzen. Doar stelde zai de kiender op heur gemak, en huilp bie alles wat de schoularts dee.
Mor hail wat aans wér ik pas veule joaren loater gewoar.
In twijde Wereldoorlog woonde zai ook al op t zulfde adres.
En loater bleek dat heur moeke der toun ook woonde, recht tegenover heur an rechterkaant van stroade in n wat groter aingezinshoes op nummer 7.
Heur moeke brocht ze elke dag eten, ook waarm eten in panne. Niks biezunders zol je zegn, mor t was aans.
Pas noa de oorlog bleek dat heur moeke op zolder Jeudse Grunnegers verscholen haar. Een hail gezin, verburgen veur de Duutsers en de NSB’ers.
En doar was die panne met eten veur. Hail gewoon dee dij mevraauw dat. Dat nuim ik duuf hebben.
Te meer dat der noast an baide kaanten en de achter ook nog NSB’ers woonden.
En zo bennen der veul meer west dij aandern holpen hebben, zunder an zug zulf te denken.
Zolang as wie met paitereulie lopen hebben heb ik dat nait waiten.
Een vrundelke vraauw met gries hoar en ze schudde nou en dan wel es met heur heufd, ik vergeet heur nooit weer.
