Nije tied
Ol man staait in n stuk laand dat aaid van hom is. Liester zingt en floit, raaiger staait bie sloot veur zien hapke. Hai zigt t nait en heurt t nait. Ol man kikt over zien laand. Haand boven d’ogen. Zun in aal zien glìnneghaid schient op hom deel. Wat n waark het e hier verzet, wat n geknooi. Stok het ol man stief vaast. Mor as t der op aan komt is t waark ja nait vergeefs west. Nee, vanzulm nait, t het zien bestoan west, zien leven. ‘Kaalverkaampke’ en ‘Smitstwij’ stukken liggen der schier bie. Schoapen groazen hail rusteg mit gekammel aan gruine gras. Joa man, kiek dat is ‘Laange Twij’. Wiede kiek over t laand. Moar ligt doar, vrouger mit schip werren sukkerbaiten ja
hoald bie boeren vot. ‘Streep’ ligt doar stoef bie Moar. Heukels lopen der nou. Daaier maank nkaander.
Hai haar voak heurd van nije tied dij der aan zat te kommen. Ruilverkoaveln.
Vinger komt aan neusgat en hai snöttert op grond, buusdouk nait in buus doan, verdikkemie. Mit jasmaauw wist hai t òf. Nije tied zat der aan te kommen, tied van mesienes, groavers, snelhaid. Ol boas kikt nog ais om zok hìn. Tieden veraandern, wis woar. Zol hai dat nog mitmoaken goan? Hai wait t ja nait. Stief rust hai op zien stok, as n film gaait zien leven aan hom veurbie. Stoer is t dij nije tied. Hai gaait mor op hoes aan.
Krekt veurbie ‘Peerdekop’ staait hai eefkes stil. Moderne tied, t zol wat. Mor toch … Kiek nou ais, hoageldoorn, mit stoefbie n vledderboom. t Raait roeskert zaacht. Ol man zien verstaand blift der sikkom van stilstoan. Hai het der ja over lezen doan. Sloten recht, mit ain stuk laand.
Dat kin toch nait? Boeren pruiten der ja over op vergoaderns. Woar zollen dij twij zwoanen din blieven?
Zol aal vot goan?
Hai slort noar zien hoeske tou in dörp. Wat wer der mit aal dij noamen doan van zien laand? Zol dat in n bouk kommen te stoan? Hai wist mit maauw over zien gezicht. Mor t gaait wel deur, zien zeun haar dat ook aal zegd aan hom. Kraant staait der vol van, Hoezen gaait op zien kop. Haandtaikens binnen zet op n pampier. Nije tied, moderne tied? d’Olde tied van kromme sloten, klaaine stukjes laand, blomkes wit en geel, peerdeblommen, koekoeksblommen, hoageldoorn, vledder en twij zwoanen. Aal is din vot. Ol man is in tied verhoesd noar Middelsom. Eefkes kieken bie zien laand. Stok in haand, betroande ogen. Op n goie dag staait hai doar, is dit mien laand? Wat n drokte, wat n lewaai. Woar is aal mien laand? Aal is vot en recht trokken. Woar is hai aiglieks? Groavers en kroanen en kiepers doun heur waark. Aal is liek, liek oet liek aan. Hoageldoorn, vledder, broudplekjes, vot is aal. Is dit nou n nije tied?
Hai schrikt van n mesien dij veurbie schut.
Buusdouk der bie, zun is ook zo glin, ja. Of binnen dit troanen van de moderne tied? Hai kin zien laand nait meer, hai zigt zien laand nait meer. Gain ain stuk is veur hom bekend. Veraandern, hai kin t nait meer aan. Zun schient, mor hail aans as aans. Dij drokte, wat vandoag kloar komt haar guster wezen mouten. Zo bringt zien schoondochter hom weer vot noar Middelsom, hai slort nog meer as aans. Zoveul denk in zien kop. Dit is nou de moderne tied. Noeit wil hai der weer noar tou. Veur ol man huifde dit ja nait, t zol hom wat.
