Nait alles het n gezicht
Hou onwaitendhaid bie d’aine pertij en onbegrip bie n aander dail van d’moatschoppij twij verschillende werelden vörmen kinnen, het mie al n levenslaank bezegholden. t Kin n levensgroot probleem oplevern, woarbie de twijde groep swoar in t noadail is.
Abacadabra?
Van de weke zag k n grote groep mìnsenkoppen, versoameld op n poster veurbieschoeven.
t Waren aal onbekìnde lu, mor vetgedrokte kop derboven trof mie liek in t haart:
‘Kinnen ie aan de koppen zain wel migrainepasjìnt is?’
Wat n domme vroag, docht ik nog bie miezulf. Kist aan aines facie toch nait zain wel kopzerelieder is. Zugst aan boetenkaante toch ook nait, wat n touvallege pazzant onder de leden het.
n Lötterij?
De kans, dast de migrainelieder der wel oetpikst, ligt op ongeveer 15 persìnt. k Schrok wel van dat grote getal en noa n körte rekensom kwam de konkluzie:
‘Meer dan twij miljoen mìnsen in Nederland hebben regelmoateg swoare kopzere.’
Zolst hoast denken dat t n volkszaikte is.
Mor eerst nog even terogge noar mien poster en den benoam noar de commentaren, dij leesders op de vroag over zichtboarhaid geven. n Klaaine, onvolledege greep adviezen oet de baarg van goudbedoulende lu:
Migraine? Ach, kom op nou, drink mor voaker wat wotter, den voulst die n stok beter.
Migraine? Den hest t n te hoge blouddrok. As k die was, den zol k t zolt wat meer stoan loaten.
Migraine? Zörg mor dast dien paracetamol-spaigel wat opvoerst, den bist der zo van òf.
De lieste is eindeloos aan te vullen.
De vroag of migraine n zaikte is, is veur leken stoer te beantwoorden. Dat t n swoar onderschat levensprobleem is, wordt deur waitenschoppelke cievers hoarfien aangeven. Om even t licht op ontstoane gevolgen te loaten schienen, trek ik links en rechts, vanoet alle windhouken en oet stad en loug wat loatjes mit eernsachtege verhoaltjes open. Mìnsen voulen soms de noodzoak n kloagzang aan te hevven.
Zo kwam k regelmoateg n vraauw tegen, dij elke weke wel n dag en soms wel meer doagen in t duuster, mit dichte gedienen heur noodlot van n migraineaanval ondergoan mos. As t leed leden was, zong zai weer t hoogste laid en stapte frank en vrij deur t leven. Veur dij t nooit ervoaren het, stoer veur te stellen. Net as t verhoal van de man, dij noa elke aanval wel n weke neudeg haar om op krachten te kommen.
‘Migraine sloopt die,’ zee e den.
Van bonkende kopzere overgeven, is nait mooi, mor t doarop volgende energie-verluus von hai nog aarger.
‘Den voul k mie net n slappe schuddeldouk,’ perbaaierde hai mie wel ais oet te stokken.
Dat hai om dij reden doagenlaank mit zaikteverlof mos, wuir nait begrepen.
‘Zugst der aans goud oet,’ kreeg e den te heuren.
‘Kist beter n bain breken,’ zee e wel ais tegen mie, ‘den zain en begriepen mìnsen tenminnent, datter wat mit die loos is.’
Ik kon mie doar wel wat bie veurstellen.
De daarde man het zok deur n bekìnde neuroloog oet t westen van t laand behandeln loaten. Mit medisienen.
‘Ie kinnen t nait helpen, dat ie migraine kriegen,’ zee dij dokter.
En dij hooggeleerde arts vulde aan: Migraine is n hazzenzaikte en dat kinnen je nait genezen. Hoogoet mit wat medisienen perbaaiern òf te vlakken.
‘Nou doar hest wat aan,’ docht ik bie miezulf.
Twij miljoen Nederlanders mit n hazzenzaikte, woar gain laive dokter die mit helpen kin, woar gain kruud tegen wozzen is en woar gain medisien veur te vinden is?
Is dat de stand van onze medische waitenschop?
Of mout ik zeggen, woar is t fout goan. Hou kon t zo vèr kommen mit onze nationoale gezondhaidstoustand.
Migraine is onòfwendboar en lu, dij der mit opzoadeld binnen, waiten, dat zai kaizen mouten. Alles bezingen kost heur letterliek de kop. Ik kin t waiten. Hai komt noamelk nog regelmoateg bie mie over de vlouer, lopt mie veur de vouten en soms nemt hai de vrijhaid en gaait zulvens achter mien computer zitten en moakt zien aigen verhoal.
Nee, kammeroaden zellen wie wel nooit worden.
