n Tochtsloot

Ze stoan der al as k zitten goa op t baankje van kerkplaain. Drij blaauwe, glimmende scootmobielen mit heur aigenoars ien t zoadel. Netjes op rieg, persies geliek mit t veurwiel en sturen apmoal recht. n Man dij groag waarm eten lust mit n koale kop vol vollen zit aan t ende, ik dink dat k hom kin mor inainen schut mie n hangbuukzwientje ien t zin, haha joa, t kin der n bruier van weden. Ien t midden n stoatege groatmoagere man ien t pak mit laank graauwachteg geelgries hoar, kleur van keukengerdientjes van mien opa. Dat heb k goud zain, din dizze man smookt ook stief segoaren. t Dichtste bie mie zit n man dij krompen is bie t wasken of hai het zien kestuutsiekoorn boksem op grui. Braide hupzelen hollen boudel op stee en n roodblokte flanellen overhemd geft kleur aan hom. Hai kin deurgoan veur timmerman of koiboi, as e der zo’n houd bie het. Zai nikten even en ik wor opmeten. Der ontgaait heur niks, heur ik. Aanderkaant t plaain en stroat hemmen wie zicht op t cafe, n kapperszoak veur vraauwlu, slachter en supermaart. n Endje wieder n bloumkeswinkel en ain mit witgoud en alerhande sinkelspullen. Nait dat t drok is mor aalgedureg is der bewegen. k Heur geliek wel der oet tied kommen is. Slachter is n minne veur de baisten en veulste duur. Winkel mit bloumkederij gaait over de kop din wel wil dij rommel kopen en kapper is n homo. “Nee, n vraauwlu-gek”, heur k segoar zeggen. “Wichter binnen stoapel op hom en hai kin nait allinneg goud wasken en wottergolven. Schoamachteg, lest hong der nog n bh aan stoul dou n aander aan beurt was. “Dij kin zai beter eefkes òfdoun bie t knippen, veur t ontspannen haar kapper zegd”, zee segoar en dij kon t waiten din hai koft bie hom zien rokerij.
“Oere”, ropt de koale, “no zollen wie t beleven!” Noast mie goan ze der veur zitten. Ik kiek mit. Veurbie bloumkeswinkel komt n scootmobiel aanstoeven midden op stroat. n Glimmende, vlammende rooie mit aan achterkaant n laange swiepstok mit n zo’n vlagje. Zit ain op mit n helm zai k nog as e inainen n bocht moakt, recht op schoefdeuren of van supermaart.

“Ooeeeeeeeeeeeeooe uh”, zugst dat, “zooooo eeeee, deuren net op tied lös”, heur k noast mie. Mannen worren drok. Ik heur dat t mins nait goud wies is, dat vlaigt mor as n haalve zool bie stroat laangs. Elkenain klagt over heur en no worren zai der ook al op aankeken. “Veurege week op maart drij kroamen onnersteboven, directeur van bejoardenhoes lopt op krukken, din zai is hom over tonen reden en t zitje veur ien tehoes mos vot, din zai het doar al n moal of wat bezuik aanreden. Guster zat zai bie dokter ien toen vaast,” wait segoar, “bocht te roem nomen. Jonges van gemainte mozzen heur deroet hoalen en boudel aanhimmeln.” Ze binnen t mit nkander ains, dit kin zo nait laanger. “As wie plietsie no ais bellen”, zegt blokjesbloes: “Zai rokt haitied noar bezzen en bruukt n vrezelk bult meedzienen.”
“Haren wie mor n daip ien t dörp”, zucht de koale.
“Joa”, zegt segoar din is t kloar, mor wacht ais even. Ik mout even verzitten, din der wort zaachter proaten doan.
“Joa, da’s mien aaierboer ook, net eefkes boeten dörp”, heur k de koale zeggen tegen segoar. “Joa man, doar is n hail schaarpe bocht en lopt n tochtsloot bielaangs mit n staaile waal. Wie vroagen heur gewoon woar z’heur aaier votkrigt”, zegt segoar, “en zeggen geliek woar of wie onze goudkopen vothemmen.”
t Is kloar, begriep k. Of t zo weden mout, oet deuren van supermaart vlugt n scootmobiel noar boeten. Wat n gang. As òfsproken begunnen ze noast mie te belken en te zwaaien. “Oe oe, oe oe, vraauw Broesder, vraauw Broesder!” n Hoakse bocht op ain achterwiel en ik kiek intied woar of k hinspringen kin. Doar komt z’aan. n Bosschoppentaas aan t stuur en ain tusken knijen moaken t sturen der nait makkelker van. Noast mie is t stil en manlu goan der recht veur kloarzitten, handen aan t stuur. “Wat is der jonges?”, heur k heur van ver weerom belken. Net as k roupen wil ‘paas op lösse stainen’, slagt stuur oet heur handen en trek ik gaauw bainen omhoog. n Klap dij doavert. Twij scootmobielen op kaant en gonnent der laankoet tussen. Grode konsternoatsie. Apmoal volk, dokter, plietsie, slachter en wichter van winkel, of ze der op wacht hemmen. Segoar zugt wit, de koale het n gat ien kop en blokjesbloes zit nog stief op zien scootmobiel en wil t stuur nait lösloaten. Vraauw Broesder zöcht bosschoppen bienkander en hangt taas vernijs aan t stuur. “Zo jonges, wat n boudel nait, k bring bosschoppen even noar koamer en kom der votdoadelk weer aan”, en doar vlugt ze hin. Manlu zitten even loater stil op t baankje en hemmen niks meer te koop. Hou of t kommen was, wil plietsie waiten. Mit dreuge ogen zegt segoar dat zai gewoon even vroagen wollen woar of z’heur aaier wegkrigt. Ik schud mien kop. Plietsie kikt noar mie. “Ie zaten hier ook meneer?”, vragt e. “Nee”, zeg ik, “ik kom hier krekt laangs.”