n Lopende neuze…
t Was weer zo wied. Zunnebloum Scheemde stoan kloar om te vertrekken noar Emmen.
Mien gast van dei dag was GAIT. Ik kon t nait loaten -k ben van mien oard aibels neischiereg- om gewoar te worden of hai n Grunneger was of n Tukker?
“n Rasechte Grunneger” was zien antwoord op mien vroag. “Trouwes, der zit wel Overiesels bloud in t familie”.
Gait was keuterboertje west en haar n waarkzoam leven had. Van oetgoan en vakantie haar e gain keeze eten. Gain tied en gain geld, moar ook noeit behuifte!
“Hest der vandoage wel zin in den?”, vruig ik.
“Joa, deur mien roffel in kop, k haar n zwoare infarct, ken k nait veul en zit k veul thoes. Mien vrauw zit dus weer opnij mit n kind! En veur heur dou k dit. Zulf moakt t mie nait veul oet. Nou k ainmoal van hoes ben, liekt t mie wel schier… Het Trien even dagje rust he?”.
“Wat hest pesies?”, wol ik waiten, “dien proaterij is goud?”
“Joa, n aarm en bain willen nait meer. Doarom wil k geern, dast mie dommee bie haand holst.”
“Kinst ook in n rolstoule”, opperde ik, moar doar wol hai niks van waiten.
Onderweegs in daarntoene ging t oareg nuuver.
“As k n beetje steun heb, gaait t wel.”
As je older worden heb je wat minder kontrole over spieren en zuks wat. Gait kwielde. Haar dat noa zien roffel nog wat aarger as veurtied. As e in stoule zat haar e grode rooie buusdouk onder beriek, moar doar kon e nou nait bie, omdat e mie bie d haand haar…
Zunder dat e der bewust van was, streek e mit dij haand, woarmit hai mie vasthuil even onder neuze deur en … vot was t!
Dat doch de! Mien haand zat boven en joa, ie begriepen t al wel. Nait, da k vies van hom was moar lekker was aans…
“Wachtstoe hier even? Ik mout even pissen”, zee k en stoof t toiletgebougie in. Kloar! Gain probleem!
Zien neuze paasde zok aan aan ons ritme: Even stoppen en den weer lopen.
Noa n moal of vieve wuir e klouk: “kerel man, wat moust doe ja voak pissen! Kenst wel last van dien prostaat hebben… Goa doar toch ais mit noar dokter!!!”
“Zek doun”, zee k. “Joa, doe konst wel ais geliek hebben.”
Deur zien opgeroemde humeur en de grappen en grollen dij over en weer vlogen, was de dag zo om.
“Aander moal geern weer!?” zee e vroagend bie t oafschaid.
“Is goud”, zee k. “k Zel mie melden. MOI!!!”
k Zel hom zeker weer nuigen veur n oetje! Inclusief zien neuze… Ons plezaaeir van dij dag haar k veur gain geld missen wild!
