n Hondje

Der was ain ding dat hai t laifste wol ien haile wereld: n hondje. Haile doagen zoesde hai zien ollu om kop, totdat moeke zee: ‘Goud, veur dien joardag krigstoe n hondje.’ t Jonkje was zo wies as schiet; hai kon der nait van sloapen. Elk wis dat hai n hondje kriegen zol. Dij mörgen gaf moeke hom n koart mit n ploatje van n hond derop. Noar boeten tou wol hai nooit weer. Geregeld zai ik hom fietsen, dij olle man. Zien moeke is allaank oet tied. Vanoet t körfke veurop fiets gloept zien lutje hondje mie aan.

Meer van t zulfde:

Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Achtergrond info:

Ingeborg Nienhuis (1981) Schrift verhoalen in de Grunneger toal en in t Ollands. Heur Grunnegstoalegs debuut Schoem of De Voarende Zoltkamper (t Grunneger Bouk standoardtoal, 2020) wur nomineerd veur Beste Grunneger Bouk, en ook heur Ollandse debuut Randfiguren (Ambilicious, 2021) wur goud ontvangen. In 2022 wint de schriefster de Nedersaksische schriefwedstried in Drenthe. Begun 2023 staait Hoeze Toenbaauw (Uitgeverij Vliedorp), t twijde Grunnegstoalege bouk van Ingeborg, op de shortlist van Dagblad van het Noorden Streektoalpriezen over t joar 2022.

E-mail bie wat nijs?