n Échte kammeroad

Mien noam is Heiko Dantuma. Ik bin ter wereld komen aan t Commandementsplaain in Delfsiel as Heiko Mulder. Wel mien echte voader is, wait ik nait en dij ter wel van òfwaiten hebben, binnen ondertied altmoal allaank oet tied roakt en wollen ter bliekboar bie heur leven ook laiver nait over proaten.
Nou, ja, dat geft allain veur mie zo mien bedinkens! k Wait intussen wel dat mien voa kaptaain op n schip west het en twij doagen veur dat oorlog oetbroken is, mit dat schip noar Engeland voaren is. Wie, mien moeke en ik, hebben hom jammer genog noeit weerzain. t Ainege wat wie waiten is, dat hai begroaven ligt op t erekerkhof ‘Mill Hill’ in Londen. Op zien grafstain staait; ‘Overleden in dienst van het vaderland’. Dat heurt mie hail wat tou, mor wieder waiten wie niks.

Toun d’oorlog oetbrak, woonden wie nog mor net n poar moanden in Vlissingen. Wie binnen vandoar noar n Hoag vlocht. Doar woonde ja n zuster van mien voa. Doarnoa, pas noa om en bie n joar, binnen wie vannijs verankerd van n Hoag noar Delfsiel. Dat vanwege joe aalom bekende en krapper wordende eterij en zeer mieterge ombaalgen, in n Hoag. Bie d’ollu van mien moeke, mien opa en oma Mulder, haren ze t ja nog redelk goud veur dij tied. Mien opa zat bie de luchtbeschaarmen en kreeg nog wel ains n ditje en datje toustopt. Tot t ende van oorlog hebben wie doar heerholden. In 1946 binnen wie pas weer teroggegoan noar n Hoag. Ik bin doar loater traauwd mit ‘mien’ Sara en wie wonen doar nou nog aal mit genougen. Mien moeke is in 1954 schaande genog en veul te jong overleden. Zai is noeit weer traauwd west.

Joa, ik bin dus, en dat muit mie, zunder n pabbe grootbrocht en dat was adinlek swoar, kin k joe wel verklappen. As je as kind ‘dikke’ vroagen haren, mos je aiveg en aaltied noar vrumden tou. Échte kommeroaden heb ik eerliek zegd noeit had. Wel vluchtege bekinden vanoet mien waark, dij jammer genog mainsttied òfhoakden toun ik zulf boas worden was. Toun wer ik stiekom, dus achter mien rogge om vanzulf, aandud as dij ‘prattende en prulende boer oet Grunnen’. Nee, dizze traauwe Delfsielster is noeit n ras Hoagenees worden. k Bin ondertied 85 joar en as ik nog ains n spaigelploatje van Ede Stoal opzet, din kin k t smis nait dreug holden. Din bin k vannijs woar k bie mien gevuil thoes heur … in ‘mien’ Delfsieltje, ook al wait ik wel dat t ter lang nait meer zo is as in mien laifste slongeljoaren dij k doar heerholden heb.

In 1972 bin k ‘bewoarder’ in t Hoes van Bewoaren, beder bekend as ’t Oranjehotel’, hier in n Hoag worden.
Ain van waarknemers, dij op n bepoald mement 12 leutje hondepupkes haar, en nait wis woar of hai ter mit zoveul hen mos, vruig mie of ik veur n prikje ain der van kopen wol. Ik vuilde doar wel veur, mor ik mos t vanzulf eerst even mit mien vraauw körtsloeten. Op roakeldais kon ik dat ja nait doun. Gelukkeg, zai von t goud en ik as de weerlocht mit ons zeuntje der op òf. t Was mor goud dat wie der zoveul regat achter zet haren, want veul keur was der intied al nait meer. Drij van dij klaaine beureltjes waren der nog over. Twij teefkes en ain hond en doar is din mien keur op valen. Fokker haar hom Witvoutje nuimt, omreden dat hai ain widde toon haar. Wie hebben n andere noam veur hom bedocht, noamelk WOLF. Wolf is oetgruid tot n haile nuvere stoere Duutse Herder.

Mainste tied het hai ja mit en bie mien vraauw deurbrocht, want dij was altied thoes. Mor, ie waiten t zulf ook wel, n hond het nou ainmoal van zien noatuur mor ain échte boas en dat was dudelk ik. Tegen etenstied din haar mien vraauw hail wat te kommersietsen, want din was ter wat te hoalen veur hom. t Was zo’ n sloekhaals, hè.
Omreden dat wie vaaier hoog woonden, hebben wie hom n hail joar laank noar beneden droagen mouten om zien behuiften te doun. Totdat hai op t leste écht te swoar wer veur mien vraauw.
As wie sloapen gingen din lag hai op zien wollen deken noast ons bere. As ik oavend- of nachtdainst haar, din lag hai stoef achter veurdeur toerloers op zien boas te wachten.

Noa dattien joar wol en kon hai mit gain meugelkhaid de trap meer op of ôf. Hai was bobberop. Oh, oh, oh. Oet aarmharteghaid hebben wie hom insloapen loaten bie daaiernarts. k Zel t noeit vergeten. Zien leste oogopslag was veur mie en zien leste slik veur mien vraauw. Alderbedruifdst!
Dag der op is hai in t daaiernkremetorium kremeerd en is hai letterliek deur de piebe noar boven goan. t Is gain gekhaid lu, wat ik nou zeg. Ik bin ter vervaast van overtuugd, dat as mien tied komen is om óók krekzo deur de piebe noar boven te goan, dat hái doar op mie ligt te wachten, dij laiverd. Joa, hai is in hail mien laange leven, mien ainege echte, échte kammeroad west!