Mobieltje

Ze was haile dag noar heur vriendin tou west. Dij is lestdoags verhoesd. t Nije hoes mos haildaal hemmeld en vannijs vaarfd en behongen worden, n dikke put. Zai het heur vriendin holpen. Noa n drokke dag, mit op t lest nog even n puut petat mèt, komt ze weer thoes. Ze is muid, gaait op baank onderoet liggen. Hè hè, even poesten en wat tv kieken. Geft niks wat ter veur is, as t mor beweegt…… Gain gezoes aan kop nou.
Din gaait heur mobieltje over.

Ze nemt op, kikt nait op t schaarmpke noar noam of nummer, mor dinkt dat t heur vriendin is en begunt votdoalek van waal te steken. ”Hé wicht, hes nou al heimwee noar mie? Ha, ha, ha….. Ik zit net lekker mit n glaske wien veur tv mit bainen op toavel. t Was n dikke put, mor wie hebben hom der oet, nait din?” Dat doun ze as vriendinnen voaker, nog even noaproaten veur telefoon. Binnen ze haile dag bie nkander west, mouten ze soavends nog weer ales vannijs beproaten.
Aan aander kaant van lien is n man mit n stem dij liekt om dij van heur vriendin. t Is n vrij hoge tenorstem. Zodounde het ze haildaal niks ien de goaten. Man aan aander kaant dut wat verbiesterd. Hai haar dit zeker nait verwacht en hakkelt wat: ”Hou eh… bedoulen joe, eh….. heimwee……, dikke put?”
Zai begunt wat onroad te roeken: ”Mor mit wel spreek ik din?” Man: ”Mit Henk.”
Zai: ”O mit Hénk! Nou, ik heb nuigen al kregen heur, vanmörgen mit post. Bedankt en nog felesiteerd mit joen jubeleum. Wat n eeuweghaid nait, honderdjoareg bestoan. En ik kom aankom zodderdag ook. Ik verheug mie der op mien vrougere klasgenoten weer te zain. Liekt mie haile mooi tou.”
Ze het n dagofwat leden via gewone telefoon contact had mit heur neef, Henk. Henk organizeert n reünie van legere schoul ien heur geboortedörp. Henk beloofde heur dat ze ook n nuigen kriegen zol.
Man: ”Grmf….. Nuigen…, reünie? Woar heb ie t over vraauw?”
Zai, nog aalweg ien veronderstellen dat dit heur neef is, luustert mor haalf: ”Mor woarom belstoe mie nou din mobiel, hou komstoe aan mien mobiele nummer? Doar bin ik ja zo zuneg mit. Oet vaaileghaid geef ik mien nummer nait zo gaauw aan n aander, wais wel?” Man: ”Ja, dat wait ik ook nait.” Zai het nou toch bliekboar ien de goaten dat ter wat mis is: ”Binnen joe din gain femilie van mie, binnen joe din nait Henk Fokkens oet Veendam?” Din moakt de man hom noader bekend as Henk Wildeboer oet Waarvem. Kleur schut heur oet en ze mokt doezend excuses: ”Sorry meneer heur, neem mie toch nait kwoalek. Mor ik bin net thoes van mien vriendin en ik docht dat dij mie opbelde. Van dat zit zo, mien vriendin is schaaiden en het net n nije wonen kregen. n Schiere wonen, doar nait van. Mor nait slim hemmel. Zodounde heb ik heur vandoag hulpen mit schonen. Dat was n dikke put, mor wie hebben t kloar kregen. En wie bennen der nog nait, want der mout ook nog vaarfd en behongen worden. Ach ja, der komt n bult kieken bie n verhoezen, nait din? Ik zeg altied mor zo, verhoezen kost beddestro. Is t nait zo din? Zo is t ja…
Mor woar was ik nou bleven? O ja, aal dij tied dat mien vriendin gain wonen haar, woonde ze bie heur moeke ien en haar ze n haile zet gain vaaste tillefoon, allain heur mobieltje. Zai belt mie zodounde altied mobiel op en doarvandoan docht ik dat ik mien vriendin aan lien haar. Dat, zodounde. Begriep ie wel? Mor nou wait ik nog aal nait hou joe aan mien mobiele nummer…”
”Toet… toet… toet… toet…”
”Huh? Hm…, man het zeker ophongen… Nah, wat n verstand, ik moak toch mien excuses? Ain mit n kört lontje heur…