Moandagmörgenproat op t buro 3

Slobsmoa was n fanatieke volleyballer. Volgens zien gekwaalm kwam e zulfs veur NeVoBo uut, wat betaikende dat e haile goie speuler was. Ik luit hom der moar in, ik huil mie meer met voetballen bezeg bie t veteroanen-ploug.
Veur de wedstried smeerde k mien bainen aaltied mit vloeiboare Midalgan in, de spieren wuiren dan waarm en soepel, terwiel mien bainen lekker glad waren.

Dit kwam zo n moal tussen oons ter sproake en t leek hom ook wel wat. k Gaf hom adres woar k dat spul kocht haar en hai ging t direkt kopen.

Poar dogen loater kwam e bie mie.
In zien hoagenees toaltje vertelde hai mie wat e beleefd haar.
“k Heb gisterenavond een wedstrijd gespeeld en mijn armen en handen goed met dat Midalgan ingesmeerd”, fluusterde hai soamenzweerdereg.
“Het t ook holpen?”, vruig ik.
Bruid laggend zee e: “Niet alleen voor mijn spieren voor de wedstrijd, maar ook daarna”.
Verbiesterd keek k hom aan: “Wat ook doarnoa?”

“Toen ik thuis kwam, was ik in een overwinningsroes en voor dat ik mij ging douchen ben ik met mijn vrouw naar bed geweest. Tijdens de strelingen werd mijn vrouw zo opgewonden als ik nog nooit had meegemaakt, mien jong”. Hai begon zulfs plat te proaten, zo opgewonden was e nog.
“Omdat ik mij nog niet gedoucht had, zat er nog Midalgan aan mijn handen en dat is op de gevoelige plekken van mijn vrouw gekomen. k Heb nog nooit zo’n wilde nacht met mijn vrouw gehad”, zee e mit grale ogen, “ze is wel de verdere nacht wakker gebleven en heeft zich wel tig keren gedoucht om het geprikkel wat later in branden overging, kwijt te raken”.

Aarm wicht, docht ik.
“O ja”, zee e, “de komende tijd kun je beter niet bij ons langskomen want ik heb de vrouw verteld dat ik dat Midalgan op jouw aanraden heb gebruikt.