Mien laifste hoesdaaier

Wat waas mien laifste baist, aiglieks zol k dat nait waiten, ze waren mie stuk veur stuk om t laifste. Elk haar zien aigen kuren en zien aigen zulfwaiten. Ien elks geval mout ik baaide katten nait vergeten te nuimen. Ien t leste van augustus laipen ze bie ons ien keuken. Twij lutje kotsebaaljes dij hoast nog nait van olle òf konnen. Mor omreden dat heur eerste boas ze nog schipper moaken wol, kwamen ze bie ons ien hoes.
t Waren bruier en zuster en omreden dat mien pa vot zee: ‘Dat binnen stoppelkatten, dij staarven joe domt aans rötten,’ docht ik: Dat zel k joe ais aans zain loaten, dij baistjes kriegen wie vast wel groot.
Votdoalek waren ze boas ien hoes – over baaide honden en over pappegoai en sums ook over ons.
Aans ons Deense dog midden ien deur op drubbel laag, waas t n orreghaid hou ze over hond hensprongen. Zusterkat mog, toun ze wat groter worden was, geern op vogelkooi liggen. Aans ze slaip, zakte steert wel ais tussen troalies deur. Den pebaaierde pappegoai vanzulf dij steert als klimtaauw te bruken. Ie kennen joe vast wel veurstellen hou rap dat kat den wakker waas en mouk dat e vot kwam.
Koaterke waas wat meer op òfstand, mor aans dij t op zin haar en op schoot wol, den mos je ook alles aan kaant leggen wat je ien handen haren: kraant of bouk – weg der mit – kat zol aandacht kriegen en geven! Zien kopkes logen der nait om.

Omreden dat der overdag gainain ien hoes waas, waren katjes altied binnen. Buren zollen der ja gain last van hebben – ain haar knarries en aander haar doeven op t hok.
Allenneg aans wie der bie wezen konnen, waren katten boeten. Deur mos den wel open blieven, want aans ze wat doun mozzen, wollen ze dat allain mor op heur bakjes doun, dij ien schuur stonden.

t Wiefke haar t voak op pa verzain – aans dij aanstalten mouk dat e weer vot ging, sprong zai bie hom op schoot – ze mos n droadje proemtebak snaaien en den kwamen noageltjes wel ains n moal bie pa ien t bain.

Loater bennen katten mitverhoesd noar Oethoezen en doar ook van t zulfde loaken n pak. Ze kregen n aigen kattenkoamer, woar ze oetkieken konnen op toen en woar ze n eerliekse boomstam haren om heur noagels kort te hollen. Zo gaauw aans wie ien hoes waren, kwamen ze noar beneden. t Wiefke laag t laifste bie ain van ons op schoot en wat hail apaart was: aans ik ais op baank laag mit pien ien rug of kopzere, den vuilde dat baistje dat altied aan en ze ging den stief tegen dij zere plek aanliggen. Katjes bennen der nait meer – ze binnen old worden – 16 en 17 joar.
Dát het pa nait meer mitmoakt.