‘t Spiet mie, meneer, wie kinnen niks meer veur joe betaiken.’
‘Non, dat vaalt te bezain: zeg mie din, van minsk tot minsk, dizze procedure is toch nait humoan?’
‘Hier mout ik joe verbetern, meneer, t is van robot tot minsk. Maximumleeftied legt non ainmoal bie 50 levensjoaren. Kosten veur geriatrische zörg laipen te spuigoaten oet en wat veurtbestoan van de soort aangaait, hebben joe waaineg zinvols bie te droagen. Ergo: t is zo wied.’
‘Mor…’
‘Kom op, meneer, t is zo gebeurd. Hier is joen voltooid leven-pil. Van haarten mit joen joardag.’
Ploats hier joen reactie op dit stòkje, de nijsten kinnen ie lezen op de Thoesbladzie. Algemaine reacties geern op t Prikbord. Reactie annuleren
Achtergrond info:
Ingeborg Nienhuis (1981) Schrift verhoalen in de Grunneger toal en in t Ollands. Heur Grunnegstoalegs debuut Schoem of De Voarende Zoltkamper (t Grunneger Bouk standoardtoal, 2020) wur nomineerd veur Beste Grunneger Bouk, en ook heur Ollandse debuut Randfiguren (Ambilicious, 2021) wur goud ontvangen. In 2022 wint de schriefster de Nedersaksische schriefwedstried in Drenthe. Begun 2023 staait Hoeze Toenbaauw (Uitgeverij Vliedorp), t twijde Grunnegstoalege bouk van Ingeborg, op de shortlist van Dagblad van het Noorden Streektoalpriezen over t joar 2022.
