Marc Chagall in Vitebsk
I
Marc mienjong
wat hast nou docht?
Dat zai mit dien
rooie en blauwe peerden
wel op loop wollen?
Schoulkinder in Vitebsk
haren weke van heur leven:
aal stroaten versieren
of der in hail stad
verjoardoag was.
Blaauwe koien, tubabloazer op
zien gruine peerd,
hoezen en minsken
in aal kleuren bluizen
op grode douken in t ronne
of zwoartekracht opheven waar.
En joa, rooie vlaggen stoens
in wind wapperden
bie honderdtal revoluutsie
dij nog amper aan vouten haar.
Nooit noa die
zol loater aine
in dizze bloudlaanden
vroagd worden
wat of hai laifste wol
en klaainkinder ook nait.
Mor ook in kunst
was t oorlog.
Malewitsj en zien kammeroaden
haren n nije wereld
in t vezier mit lieke
houken zunner minsken.
Bist nog wel even
kommessoares west veur de kunst:
oetstel van executie.
Zai haren die niks
in reken, as Jeude nait,
as leninist nog
veul minner.
In dien Cubistisch Landschap,
n schop onner t gat
van doezend kilometer òfstand,
meer was t nait,
hest doe die dien Vitebsk
nog n moal tou-aigend
dij die òfstolen waar
n joar eerder,
dien stad mit aal
doagelkse meroakels
woar leninisten gain
wait van hebben wollen.
Waist wel woarom ik
mie buutse oet laag Marc?
Ook Malewitsj
en zien kammeroaden
wazzen nait proletoarisch genogt.
Doe en vaierkaantege Malewitsj
stoan sinds joar en dag
in mausoleums van kunst
woar veul volk
zok aan vergapt.
Mor doe bringst leven;
zai zuverhaid,
dood en vernailen.
Doar komt gain
inde aan in
stad en veld
en in mien kop.
II
t Grunneger laand
is ain wit vel
woar k aal noamen schrief,
mien oazem, mien leven,
woar wolken drieven
vol mit röttende eerappels.
Daip onner mien hoed
is t elke dag oorlog,
snie k al doezenden
joaren ol Jeude haals deur,
verzoep k negers
as jong katten.
Toene staait in blui
mor k zai rooi appels al in braand.
k Wor gramnieteg
as heur haand mien
lief zuiken wil.
Marc, dien vlaigende laiverd
hoog boven stad
snidt mie in t haart,
k wol wel mit heur
dreumen en doun mor zai
wordt n zeppelin
dij bommen smit.
III
k Bin muide van ol wereld,
as dien kammeroad Apollinaire.
Nije is der nait.
Zun kop òf.
