Loze Hertje

(noar n foabel oet Indië)

Ien oerwoud op Sumoatroa woonde n woeste tieger dij aal daaier en mìnsen opvrat dij hai tegen kwam. Lu wozzen heur gain road meer en kropen vot ien heur hutten. Zai wazzen net zo baang veur tieger as aal daaier ien t bos en nuimden tieger toewanbabiát. Dat betaikent Radja van t oerwoud.
Daaier kwamen bie nkander om t ter over te hebben hou of zai der mit aan mozzen.
‘Aans wie nait oppazen vret tiegerbaist aal daaier op en as der nog n poar overblieven, goan dij wel dood van baangeghaid en blieft ter haldaal gain ain over. Wel wait wat om tieger stoppen te loaten ons ain noa d’aander op te vreten?’ vroug dikke grieze euliefant.
Gainent dij wat wos.
Op t alderlest dee lutje hertje, nait groter as n dikke hond, bekje open.
‘k Heb wel n veurstel,’ zee dij, ‘mor t is gain echte oplözzen. t Is meer bedould om ons wat oetstèl te geven en n goud plan te bedenken.’
‘Zeg t mor gaauw’, raipen daaier, blied dat ter ain was dij wat zeggen duurde.
Hertje zee: ‘Elke daaierfemilie mout ain van heur aanwiezen as vreten veur tieger. As tieger joa zegt tegen plan, het hai aal doagen ain daaier om op te vreten en let hai aandern mit rust.’
Omreden der zat niks aans op gingen daaier akkoord en deur löt wer aanwezen welk daaier eerste dag, welke twijde dag, en zo mor deur aan bod was om as vreten veur tieger te dainen. Luddek hertje was zulf daarde dag aan bod.
Tieger was blied mit aanbod van daaier. Hai huifde haldaal niks meer te doun. Vreten kwam hom ja ien muit lopen. Eerste dag vrat tieger jong wild swien op, twijde dag ging olle oap ter aan. Dou was t beurt aan hertje om op daarde dag opvreten te worden, mor wel der ook kwam, gain hertje. Tieger wer hail kwoad en brolde der over.
Hai wol òfsproak mit daaier al òfzeggen, mor op t allerlest kwam hertje bos oet. Hai zat onder bragel en was nat van swait. Tegen tieger raip hai: ‘k wait wel dat k te loat bin, heer tieger, mor der het n aandere tieger achter mie heer zeten. Dij dut net of dit bos van hom is en t is joenent ja’.
Nou wait elkenain dat n tieger gain aander tieger ien zien jachtveld hebben wil en dou tieger heurde dat ter n iendringer was, wer hai nog kwoader din hai al was en raip: ‘Woar is dij klier, dij mie van t eten òf holdt. Bring mie noar hom tou, doe stuk maalvreten, en dat votdoadelk!’ Hertje vloog veur tieger oet t bos ien, over heuvels en baargen en deur revienen. Tieger was al hail muid dou hertje hom bie n daipe leemkoel brocht en zee dat aander tieger doar ien verstopt zat. Koel haar staaile waanden en hail wied omdeel ston n poul wotter. Dou tieger over raand keek zag hai doar beneden n dikke tiegerkop. Tieger begon astemoat te grommen en brollen, mor tieger onder ien koel brolde gelieke haard weerom. Tieger, dij boeten homzulf van kwoadens was, bedocht hom nait en sprong koel ien, zien spaigelbeeld ien muit. Tieger zat onder ien koel en kon der nooit weer oetkommen.