Hoanedaiven
(foabel)
Stèl daiven oet n Daam brook ien n hoes op Tjamsweer ien, mor sinten of dure spullen vonden rovers nait. Der zat bloots n dikke hoan ien tuuthok en dij hebben zai dou mor mitnomen ien zak. Haren zai te minzent nog wat te eten. Thoeskommen hoalden zai hoan te zak oet om dij te slachten. Hoan begon heur te smeken. ‘Moak mie toch nait dood,’ kukelde baist, ’k dou hail goud waark. k Kraai mien aigender en noabers elke mörgen wakker, zodat zai op tied op waark kommen.’
’Dat is t hom nou juust woarom wie die opvreten goan, hoan. Omreden doe moakst haile wereld wakker as wie ons waark doun mouten.’
Lu mit minne bedoulens hebben n hekel aan lu dij heur dwaarsbongeln.
