Loebas

Sunds n haalf joar binnen Kees en ik de trotse bezitters van n hond.
Minzent, ik bin trots. Kees vint mor stom vraauwluu gedou. Hai lacht mie oet, doar kin k slecht tegen want Loebas is nait zo mor n hond, t is n hail biezundere hond dij je nait doagelieks tegenkommen.

t Begon aalmoal verleden joar toun mien dochter en heur man n hondje kregen. Of beter gezegd n hond want t was n flink oet de kloeten wozzen baist.
Ik keek t daaier aan en was verkocht, zo aine wol ik ook.
Mor dat vuil lang nait mit, honden genog te koop mor ik was op zuik noar dij aine, hai mog best n aandere kleur hebben mor de oetkiek mos t zulfde wezen.

Pas noa n haalf joar zag ik dat der zo’n hond op internet aanboden wer. t Was hailendal in Utrecht mor dat was geen probleem want Ellie en Ferdinand wonen doar. k Heb heur direkt opbeld, “Ellie”, zee ik, “wilst wel n hond veur mie ophoalen? Mor doe waist dat wie aander zoaterdag eerst drij weken op vekansie goan, hai kin wel zo laank bie joe blieven toch?”
Ellie von t het aiglieks mor niks, mor ja ze wol ook nait waaigern en zo kwam Loebas bie heur in hoes.

Gelokkeg veranderde dat hail gaauw, Loebas kwam, zag en overwon. Ferdinand en Ellie werden stoapel op t daaier. Hai lag lekker bie heur op de baank veur t roam en kon t ook goud vinden mit katte. Katte kroap voak dicht tegen Loebas aan en zo konden ze uren soamen op baank liggen te sloapen.

Joe snappen t al, ze wollen Loebas nait meer kwiet mor omreden dat ze zulf ook n poar weke op vekansie gingen kwam t daaier toch bie ons in Westerlij terechte.
Wat was ik bliede mit hom, as ik in zien ogen keek smolt ik hailendail.
Klaainkinder wollen hom wel doodknuvveln en schoonzeun dij in de filmwereld zit von Loebas aibels geschikt as filmhond.
Hai het mor laifst vief filmkes mokt mit Loebas in de hoofdrol.

Nee, ik heb der nog gain moment spiet van had dat we Loebas in hoes nomen hebben en ik zol hail geern der nog net zo’n hond bienemen. Mor as ik dat zeg word Kees grammiedeg. “Ain hond is toch wel genog nait”, roupt hai din. “Smiet Loebas aans ook mor deure oet.”

k Heb joe al verteld Loebas is gain aaldoagse hond.
k Huif hom nait oet te loaten, hai verhoart nait en vret niks.
Loebas is n hond om lekker tegen aan te doeken, van zaachte stof mokt mit haile vrundelke ogen. Hai ligt as n keunenk bie ons op baank.
Wat wil je nog meer, zol je zeggen.

Ik ben dik tevreden mor Kees nait, dij wil n echte hond, n haile grote hond, n daaier dij joe de oaren van de kop vret, n hond dij verhoart en woar je mit lopen mouten in weer en wind.
n Hond dij ons schounen kepot bit en de baanke verropt en misschain Loebas wel vernailt.
Kees aargert zok aan n pluzen hond in hoes, “dat is toch niks”, ropt hai niedeg. “Dat is n hond veur lutje kinder.”
Mor ik, ik laag din mor n beetje, Loebas dou ik noeit weg.
Allaint lu dij zulf ook zo’n hond hebben begriepen wat ik bedoul.