Korenbeurs
Symmetrische zoelen taarten tied dij wie delen
schoren stroatkraantverkopers ien de regen.
Droagen toukomst en verleden op heur kapitelen;
heur mit heur overdoad ien beschaaiden Stad verlegen.
Veur mien ogen verschient n older maarktplaain
mit Droogstoppels en Kerkhovens; meneren van t groan.
Woar dik anderhaalve aiw Grunnegers welvoart zain
en dealers bie naacht as dook heur gang goan.
Mercurius liekt onaangedoan – de glènne riepe vangt zien stoaren –
Aan zien noakende vouten d’eerde, Atlas’ scholders ontgruid.
Vanòf zien stee maank handel en hemel kon hai gold vergoaren
Lait t ‘broodoproer’ wiedervot beschoamd ongemuid.
Rampzoaleg: dreug groan dat vannijs nait gruien wil.
n Reprise van 1845 vaalt kant te vrezen.
Neptunus bevrust ien zien doaden, Ceres vaalt stil.
Echo van boerenverdrait; onmacht bewezen.
“Kiek doar ains, maam, twij doeven op zien houd!”
Ropt n lutjewicht, heur vingerke oetstrekt noar boven.
Zien caduceus roakte t fundament onder mien vout –
gaf kwetsboaren dou en nou n kloare stem, wil k loven.
