Kerstfeest (2)
t Was dit joar mooi veurnkander. Gain drokte om Josef en Maria. t Was kloar en veur elk dudelk. Dizze moal n nije Josef. n Moager jonkje dij bie veujoarsdag haildaal oet Olland op t dörp wonen komen was. “Peter Christiaan”, haar hai zegd op zundagschoul. “Maar iedereen zegt gewoon Peter.” En ien tied e t zee, gloop hai elk ais wies bielaangs deur zien brilletje. Hai kon gain Grunnegers proaten mor dat was veur Oaltje gain perbleem. Zai was doch aal op zuik noar n nije vrizze Josef en dit paaste persies. Juf haar boudel ais ien verwondern aankeken. Peter was nog aigenzinneger as Oaltje en wis t nog veul beder. Baaid wazzen oareg aan nkander woagd. Wonder boven wonder konden zai t aibels goud mitnkander worden. t Duurde nait laank of elk nuimde hom ‘perfester’.
“Dij aigenzinneghaid het e nait van n vremde”, zee köster onder t eten en haar Oaltje ains schaif aankeken. “Zien ollu binnen gain hoar beder.” Zien moeke was votdoadelk op vraauwenverainen en zang goan. Verainen op onstuur en zai was aal veurzitter bie zang. En hai haar begrepen dat ze dommee op zuik noar n nij bestuur konden. “Aal stadse fratsen en der deugt ienainen naarns meer wat van. Doar binnen vraauwlu mooi onkloar mit. Zien pa is van t zulfde. Dij zit al ien kerkeroad en zol boudel wel even ombatterijen. En hai het domie ien buus. Dij is glad wies mit hom din zo’n man mit n beste boan bie melkfebriek kon e wel bruken. Hai mos sìnteboudel van kerk mor ains goud op order bringen. Dioaken Vriesemoa en plietsie Haarkemoa binnen der ook nait bliede mit.” Oaltje haar der gain bosschop aan. Zai haar heur Josef. Engelen, herders en wiezen kregen n male tied en juf haar der gain stuur meer over. Perfester zien moeke kwam der zulfs nog over tou dou juf ter mit domie over had haar. Perfester zien Pa, meneer Willems haar tegen domie zegd dat zai dit joar n echte staal hebben mozzen.
Dat leek domie wel wat. Hai mos dat mor regeln. Vriesemoa haar vroagd of hai wel goud wies was. Köster wol der haildaal nait van waiten. Doar was gain stee veur, en plietsie Haarkemoa docht dat zai der mor beder gain rebulie om moaken mozzen. Domie haar aal ais roupen dat t om vrede op aarde ging. En veur t eerst ien joaren mos der n klaaine boom komen. Ien n aander hörn noast preekstoul haar Willems besloten. Köster en Vriesemoa haren der stuur aan geven. Zai zollen boudel wel regeln en aandern mozzen zuk der nait mit bemuien. En domie docht dat t zo din mor mos. Kiender van zundagschoul haren t vernijs drok mit t ienstudaaiern.
Perfester zien moeke haar roupen dat zai t allinneg wel of kon en juf was nait meer neudeg.
Boer Vriesemoa en Haarkemoa haren aal n moal of wat vergoaderd bie köster thoes. Bie n klókje wazzen zai t gaauwachteg ains. Teveuren wer der drok spiekerd, zoagd en carbeleumd veur n staal. Haarkemoa haar nog n rieg ol dakpannen veur t dak. En t was kerstfeest veur zai der op verdocht wazzen. Vriesemoa docht dat ezel dij bie hom ien abbelhof laip ook ien staal mos. Din Maria haar ook mit n ezel bie stroat lopen. En hai haar nog n swaarte heukel dij os weden kon. Haarkemoa mos doar stief om lagen. Vriesemoa zee dat e net n ol zegebok was dij brannekkels vrat. Köster docht dat zien bok din ook wel mitdoun kon. Dij bok stond haildaal ien t achterende van zien toen ien n hut. n Echte rasbok veur t dekken van aal sikken dij der ien kontrainen wazzen. Din kon hail gemainte vot zain hou zo’n goie zegebok of hai wel nait haar. Doags veur tied haren ze boudel iennkander spiekerd. Pakken stro, vretensbakken, heu, brokjes, baiten en n bak veur wodder stonnen kloar. n Mooi schaif dak mit pannen der boven en t krubke mooi ien t midden. Ezel, heukel en zegebok links achter dikke planken. Aan rechterkaant n ooi van vraauw Diekhoezen mit twij leutje lammer. Ooi was heur n zet leden n moal oetreten en haar bie ram ien t kaampke laand lopen. En no wazzen der mor zo veur kerstdoagen n poar lammer. En grode pop van Oaltje kon mooi ien t krubke haar zai docht. Dou staal kloar was mos kerstboom stoef noast preekstoul. En elk docht smirregs op kerstdag dou zai kerk ien kwamen dat zai op n verkeerd stee wazzen. Roek van n boerenploats ien graauwduuster van keerzen en leutje lampkes. n Lucht om te snieden. Zegebok haar zien best doan en aal houken en hörns wodder geven. Onnuur zo roeken. Kerk was vernijs oareg vol, mor banken bie staal bleven leeg. Wazzen gonnent dij net zo laif stoan bleven. t Was noflek en kiender zaten mooi veuraan mit brannende keerzen.
Domie glunderde noar elk en nikte bliedeg bie t binnenkomen. Hai kreeg n haand van olderling en zol preekstoul op mor hai kon der nait laangs. Kerstboom stond ien weeg. Achterom en op knijen wol net zo min. Willems stond der rad bie en zol t even regeln. Haarkemoa keek Vriesemoa en köster mor ais aan. Aal drij gniflaagden. Köster kwam ien t ìn mit n kistje en pakte oet n duuster hörn lopiesweg n katheder. Domie haar hier dudelk nait op rekend en was van lèg. “Òfblieven”, graauwde köster dudelk heurboar tegen Willems dij t even regeln zol.
Baaid haren veurtied aal dikke roezie had. Haarkemoa mos der zulfs over toukomen. Willems vond t neudeg veurtied ien staal boudel nog mor ains aans hin te zetten. Bie geval dat Vriesemoa zag dat t krubke mit t potje vot was. Zegebok haar ien houk maal stoan kaauwen op n bain en pop haar t hoar der ook aal òf. Gelukkeg wis Oaltje der nog niks van, mor köster was aldernoarst vergreld west. “Willems zol der mit zien poten ofblieven!”, haar köster roupen. Domie zee dat hai bliede was dat elk weer op t feest van geboorte en vrede was. Zegebok en heukel stonden ien verboazens noast nkander over t schot te kieken. Zai wazzen ain en aal oor wat of doar nait aal gebeurde. Allinneg leutje lammer mekkerden. Bok docht dat hai t nait goud zain kon en ging mit veurpoten bie t schot op stoan en belkte mor ais. Gemainte mos lagen en ezel wol der ook groag bie heuren. Dij stond wat ien verdrukken achter heukel zien dikke gat. Ien ainen zag elk dat ezel heukel ien t gat beet. Dij brulde van schrik en sloug en schopte aal kanten oet. Planken vlogen der oet, schotten ondersteboven en zegebok nam n roam maank abbelsienen dij op n laange toavel kloar lagen. Dij haren hom aal n zetje lekker tou leken. Grode konsternoatsie. Kerkeroad stoof bankje oet en Vriesemoa greep heukel. Domie en Willems dij op zied baang stonden te weden zagen hou köster mit zegebok veurop en aal aander der achter mit t spul kerk oet gingen. Schoap mit lammer stond stil ien houk te kieken en mog blieven.
Dainst bleef ruier en boom wer wat loader aan stoken. En Josef en Maria hebben t spul red. Zo mooi as dij baaid dat deden. Herders deden heur verhoaltje, wiezen gaven kedoos en engeln haren ien gain joaren zo aibels schier zongen. Domie bedankte elk dij zien best doan haar en dou kregen kiender n boukje en n abbelsien. En noatied bie t omtrekken was der nog sukkeloamelk. Aan t ende van feest heurden ze apmoal Oaltje vrezelk gilpen en schraiwen. Dij wol nait zunder heur pop noar hoes en haar hom pakt oet t krubke. Grode schrik en konsternoatsie en zai was nait te bedoaren. n Vrezelk aarm verdrait. n Week loader mog Oaltje mit juf van zundagschoul n nije pop oetzuiken. Domie docht ankomend joar mor gain baisten meer bie t kerstspul. En boom mos mor weer op t ol stee.
