Kerstfeest !
Elk joar docht k der aan weerom. Mit kerstdoagen. Herinnerns aan vrouger en hou belangriek dat klaaine dingen veur kiener weden kinnen.
Aal joar was t feest, aal veur t kerstdag was. k Mog haitied bie Opa en Opoe annerhaalf week veur kerstdoagen mithelpen. Soamen mit Opoe t hail hoes versieren mit alerhande kerstdinkjes. Klokken, grode en klaaine steerns, kerkjes mit keerskes, vogeltjes, n snijkerel en aal zuks spul meer. En noa nijjoarsdag mog k ook weer mithelpen hail boudel oproemen.
Wonsdag, dik n week veur kerstdoagen snoamirregs was k vrij. Noa t eten votdoadelk noar Opa en Opoe om kerstboom op te tugen en koamer versieren. Gain rust ien t gat bie t eten. Dou febriekshoel van ain uur ging, was k ter aal. Opa lag nog onner toavelklaid op divan te snurken. Opoe was ien n ófwasteiltje op t zwilk van keukentoavel mit d’ófwas bezeg. Toun berichten veur land en tuinbouw der wazzen kwam Opa ien t ìn. Hai mos vot noar achtern en k mos Opoe mor goud mithelpen. ‘Ik mos mor mooi bie Opoe blieven’.
Kerstboom stond aal ien n hörn noast t örgel, nait te dicht bie overgerdienen. Dij konnen aans nog wel ains ien braand vlaigen zee Opa. Gezelleg mit Opoe soamen boudel oetzuiken en ien boom hangen. Van dij gedraaide gekleurde keerskes ien n kniepertje zetten. Opa keek mainsttied boom nog ais noa, datter niks ien braand vlaigen kon. Doar was hai orreg baang veur. En spitterkeerskes wol hai haildaal nait hemmen. Smirregs bie theedrinken mozzen wie vot kerstkranskes mor ains pruiven. ” Veur ze slov worden”, zee Opa, “en dij zuide kranskes huifde hai nait”. “Wazzen hom te kweer”. Opoe en ik wazzen aal hoast kloar. Allinneg nog n leutje vogeltje woar n droadje aan mos. k Mos mor even noar Opa tou vroagen of dij meschain nog n èndje droad haar. Boeten zag k dat deur van t schuurtje open stond.
Haildaal verbildert bleef k op drumpel stoeken. Opa ien opstruupte maauwen, hannen onner t bloud en doar hong e, aan baalk. Mien ‘Knelis’, mien laif knien. Iezelk bloot en bloudereg mit zien zaachte vèl deel struupt. Bloud drupte op grond. Brullend van kwoadens bin k noar t achterhoes runt, heb mien jeske pakt en bin noar hoes runt. Doar bin k vot snokkend op bèr kropen. k Huifde doagen gain eten en kon der nait van sloapen. Niks wol k der over heuren. Moeke pebaaierde t nog, dat k van Opa aankommend joar n hail laif leutje knientje kriegen zol. k Heb brult dat hai t knienhok op toen opbranden mog, en dat t mien Opa nait meer was.
Van t zummer haar k ‘Knelis’ nog n stainen drinkbak kòft van mien joardagsìnten. Hai kwingelde en knooide aans zien bakjes onnersteboven. n Moal of wat ien week zögde ik n dikke körf vol diezel en kloaver. En aal zotterdoag kreeg e n schoon vris hok van mie. Bie zummerdag mog e voak aan kaant op blaikveld en haar k hom wel ais lös. En no begreep k ook waarom dat Opa verleden zotterdag zee dat e gain schoon hok huifde. Grode mìnsen, nait te vertraauwen. Kerstfeest haar ien ainen n aandere betaikenis veur mie. k Wol kerstdoagen nait meer mit op veziede noar Opa en Opoe. t Mos wel, mor k haar mie verstopt achter t kolenhok dou elk ien zien zundoags goud kloar ston. Gain kerstfeest veur mie.
En t was nog nait doan. Mit kerstfeest ien kerk kregen wie noatied sukkeloamelk, n abbelsien en n boukje. k Mog geern lezen, mor dizze boukjes nait. Vreselke triesterge boukjes. Over zaike Moekes, n olle aarme Opa of aarme kienertjes zunder Moeke en aal zuks meer. Boukjes van van der Hulst en Callenbach. Vreselk. Thoes mos k hom toch mor oetpakken. Ien n woas van troanen heb k hom vot ien kaggel smeten. Elk was der verbildert van en k mos vot veur straf op bèr en k huifde nait weer beneden komen. Dou k pepier der of haar zag k noamelk dat der n jonkje veurop ston, net zo old as ik mit n leutje knientje op aarm dij joe aankeek.
‘Dirkjan en Wipstaart’, ston der onner.
