Kakbuurt
Ebel luip haalf op stroat en haalf op stoep. Ik wuir der kèl bie.
Ik haar hom aal n poar keer vroagd ofdat e baange was veur mie. Hai schudkopte wat. Wie waren aal n best ìnd votlopen. Dat was t veurdail van Ebel. Dij gaf ook noeit op.
Mor nou wuir t toch aal wel stoadeg tied om beetje bie beetje toch weer noar hoes te lopen. Doarom gingen wie bie de eerste de beste bocht ook stoef noar links.
Ebel bleef stoan. Ik was nog n poar pazzen deurlopen, mor ging ook weerom.
‘Nou most toch ais kieken, Jan’, zee e. ‘Hier lopen tuten onner coniferen en stroekerij.’
Ik keek en keek toen in, mor ik zag ze nait. Ik heurde ze wel. Der waren der nogaal wat. In ainen kreeg ik n tuut in de goaten.
n Grode, gezellege, dikke, broene tuut. ‘Is dit nou n Barnevelder, Ebel?’
‘Ik zol t nait waiten, mienjong. Joa, meschain wel. Der binnen nogaal wat soorten. n Kammeroad van mie in Ainrom, dij het Ber nadotten. Mor dat is n hail aander soort. Klaainer en jenteger.’ Zo bleven wie n zetje kieken. Aal beetje bie beetje kwamen der aal meer tuten bie. Ze deden net of wie der nait waren en kraabden en pikten in swaarde grond van toen. Hier en doar zaten aal beste koelen. Twij tuten kregen roezie en flapperden aaldernoast mit vleugels. Mor gainent gaf n krimp.
’t Is n meroakel schiere toen. Mor dij hounder verinneweren alles. Overaal liggen van dij gruingrieze kwakken. Op tegels, bie veurdeur. En doar op terras. Man, doar kist ja hail nait zitten. Wèl wil dat nou zo?’
‘Joa, dizze lu hier, dat zugst ja wel. Ik wol t ook nait. Holst niks over.’
‘As je weg goan en as je weer toeskommen, slister je over hounderstront.’
Ebel wol deurlopen. Mor bleef toch weer stoan. Hai wees. ‘Dure kakbuurt hier. Dat zai je votdoalek wel.’
‘Joa man, Ebel. Ik zai hier op elke oprit wel twij of drij auto’s stoan. Dikke BMW’s. Doar aan overkaant n Mercedes of twij. Hier bie nummer achttien, mit dij onneuzel grode viever veur t hoes: drij Audi’s. Man, der staait veur n kaptoal. En verderop staait n camper van ik wait nait houveul meter. En doar tegenover doar staait n camper en dikke boot op n trailer. Tou mor.’
Wie luipen deur en wezen mekoar de veronderstelde riekdom van dizze lu. Ebel kraabde zuk op kop en keek nog n moal om. ‘Dat bedoul ik aal nait, Jan. Nee, dat binnen de grode dingen. Kom nog eefkes weerom.’ Hai greep mie bie aarm en sjorde mie mit.
‘Nee man, Ebel. Nait doun. Strakjes zit moeke doar achter t glas en den denkt ze: wat willen dij twij wel nait. Dommit denkt moeke ook nog dat we hounderdaiven binnen. Tou nou, man. Kom, wie goan wieder.’
‘Nee, ik zel die t hier zain loaten. Der is gainent in hoes. Moeke is aan t waark en pa komt vanoavend loat toes, wait ik veul.’
‘Dure kakbuurt. Zulfs de tuten vouern ze mit …’ Ebel wees in toe.
‘Hier stokbrood. Doar croissants. Doar ligt zulf nog n stuk van n puddingbroodje en doar appels en bie braivenbus liggen twij mandarijnen.’ Ik zag t aalmoal liggen.
‘Kakbuurt dus … Nou doe weer.’
