Inpakken en wegwezen
Zo zag dit joar vekaanzie van Geert en Greet der oet.
Kampeerbuske inpakken, al was t mit zestien kastjes eerste doagen wel even zuiken. Mor stoadegaan konden z’op pad. Zoveul haren ze ook weer nait neudeg en onderwegens waren winkels zat. Boetendes, onder stoul zat genog eten in blik.
Bedoulen was om noar Finland of te raaizen. Doar woonde n kammeroad van vrouger, dij z’in datteg joar nait zain haren.
t Raaizen gingen meroakel, ze reden nogal ais verkeerd, mor mit vroagen kwam je n hail ìnd. Allain was toal wel n obstoakel.
Noa n week werden z’aal makkelker. n Broodje eten aan kaant van weg op n klapstoultje op n schier stee en zo tegen vief uur n kampeerplek zuiken, veur de naacht. Hou simpel kin t leven wezen. Onderwegens kon je wel n hap eten, mor Geert haar ook genog snert en graauwe aarwten op veurroad mitnomen.
t Stak heur nait zo naauw. Bie zetten vuilden ze heur net zigeuners.
Veuraal bie overtocht van Zweden noar Finland.
In hoaven bleek, dat boot ‘s naachts ging of smörns om vief uur.
Dat was nait bedoulen, want in t duuster zai je niks, ook al gaait zun doar nait onder. En zo vro was haildal gain optie, din zollen z’eerst ook nog n sloapplek zuiken mouten, (en gain oog dicht doun wegens t vrouge tiedstip).
Nou stonden der wel al auto’s in rieg veur n aander loket, mor dij gingen aalmoal noar Helsinki. Greet keek Geert aan en binnen vief menuten zeden ze tougelieks: ‘Din doun wie dat ook’.
Koartlezen was sums nog wel even n dinkje, zulfs mit grode vrund TOMTOM, dij heur sums wel te vroug aanstuurde as t stoplicht nog kommen mos.
Ofsloagen bie rotondes waren ook nait aaltied op tied aangeven, volgens Greet.
Demonstroatsies, wegopbrekens en n brug, dij der nait was, mor ze kwamen aaid op stee, zulfs in Kloten noa veul zuiken. Doar vonden ze n ‘River Camp’ plek midden in t bos, woar ze konden kajakken en ook nog n nuigen kregen om op elandsafari mit te goan. Dàt hebben ze nait meer doan.
Mor Geert en Greet hebben wel drij week in vrijhaid leefd.
