Ien daainst
Hai staait veur kerk
soldoatenpakje aan, baret op
jongens en wichter kieken noar hom.
Zai ook.
Hai is verlaifd op heur
hed heur schreven.
Schrieven is makkelekker den proaten
hai hed aal n vracht braiven schreven
zai ain braif weerom:
- kom moar bie mie
zodderdagoavend mot ik oppaasen
bie buurvrouw mit twij potjes –
Ien t duuster kwaam er bielaangs
achterom, gain mens hed t zain.
- Ik wil aal dien braiven vuilen –
- ik dien braif ook –
Op baank trekken ze nkander kleren oet
verlegen, veurzichteg,
ien t duuster.
Buurvrouw komt plötseling terug
vroagt: – bin joe wel veurzichteg west –
Zai schoamen zich röt
hai stopt bruukt kapodje gauw ien buus.
Zai lopen noar hoes, t is al loat ja
n leste doetje, n leste aai
- mos weer schrieven! –
Hai staait veur kerk
soldoatenpakje aan, ped op
vanmiddag mot er weer vot
voaderlaand dainen.
Hai knikt heur tou
dut mit haand alsof er schrieft.
Zai krigt n kleur
vuilt heur nog waarme braivenbuske.
Waas t moar weer zodderdagoavend.

