Het wonder

Deurzichtig as de vleugels van een vlinder
Dei in mörgenzun op ‘n bloumke zit.
Ligst doe mit nog meer pasgeboren kinder
In dien zaikenhoesbedje, zo steriel en wit.

De zun kikt vrundelijk deur het vensterglas
En striekt hail laiflijk zaacht over dien hoar
Dat liekt as of t van ‘t puurste gold was
Zo fien en glanzend, wonderboar.

Van porcelaain zo liekt dien klaain gezichtje
As van een pop zo teer en breekboar hoast
Het wonder van zo’n klaain mensenwichtje
Moakt mie stil en stomverboasd

Doe bist zo blaank as d’ eerste snijvlok in december
Zo fris as ‘n deur de regen gevörmde plas
Nog mooier dan de kleuren in september
Pril as ‘n witte crocus in het jonge veurjoarsgras


Geliek een bloumentoen vol zuite geuren
Beweeglijk as ‘n blad dat ritselt in de zummerwind
As ‘n regenboog mit aal zien waarme kleuren
Zo wondermooi bist doe, klaain pasgeboren mensenkind.

Eerste pries Westerwolder Schriefwedstried 2025