Het Achterhoes
Anne Frank is veural bekend worren deur heur dagbouk over de gebeurtenissen in het ‘Achterhoes’ woar ze in de twijde Wereldoorlog soamen met heur oalluu en zuske woonde.
Ikzulf ben ook opgruid in ain ‘achter’hoes, moar jammer genog is dat hoes in de joaren tachtig van de veurige aiw ofbroken worren en is der ain meer dan lelk fabrieksgebouw hén zet.
Opdat wie in geval van aarge nood (in oorlogstied) meugelk van de boetenwereld ofsloten worren konnen, had mien Pa op zolder ain vluchtdeurtje moakt van 50×50 cm noar de zolder van de buren dij in het ‘veur’hoes woonden. Doar zat gain slot op, moar wel ain schoefke dat an baide kaanten het deurtje tougelieks open en dicht moakte.
Veur dat woar t deurtje veur moakt was, ain vluchtweg, is t gelukkeg noeit bruukt worren, moar de buurman van t veurhoes hef t wel bruukt om of en tou de bie ons, toch ook betuun, opsloagen brandstof zo as kolen en neutjes 4, noar zien zolder te verploatsen en loater mooi goudkoop in zien kachel op te branden.
Op ain gegeven tied begon dat vanzulfs toch op te vallen bie ons omdat de veurroad veul haarder slonk as bie t woare gebruuk meuglieks was en betrapte mien Pa, dou hai der op letten gong, zien buurman bie n nije poging tot daifstal.
De verstandhollens tussen ons en de buren was doarnoa vanzulfsprekend hailendoal vergriemd en is ook noeit weer goud worren.
Gain goud veurbeeld van ‘noaberschap’ docht mien Pa, dij votdoadelk ain zwoar slöt en ook nog n dikke baalke anbrocht op t deurtje om wieder onhail te veurkomen.
As ‘daank’ (lees: wroak) doarveur het buurman dou mien Pa verroaden, omdat hai sums wat swaart biewaarkte om wat meer in geldpot te hebben, zodat wie dou nog ains weer deur zien misselke toudoun in de problemen wazzen.
Aaltied as ik weer ains wat lees over Anne Frank en heur Achterhoes en het loatere verroad deur ain medemens, mout ik ook weer denken an ons achterhoes en het faait dat ook wie deur verroad van ain medemens benoadaild worren binnen.
Ain hail groot verschil met onze famieljes is dat wie, in tegenstelling tot Anne en heur famielje, de oorlog verder gelukkig wel allemoal redelieks ongeschonnen deurkommen bennen.
Aans haar ik dit stukje ja ook nait schrieven kennen.
