Haaileg stee
Dit vergeten stee in t veld
maank stroekjederij
mit roeg aanplande bomen
baarken, wat vledder
essen en n lözze ekkelboom
n nuigend picknickbankje
platlopen sporen en flaren wc-papier
boerplak veur lu mit hoge nood
gain stee veur holdert
mor um gaauw deur te fietsen
daampende koien in t gruinlaand
kieken allerdeegs aandre kaande op
toch stap ik dizze raaize òf
der staait n nij bordje
mit tekst en koartje
‘Verloren kerkhof’ lees ik
op dizze algemaine begroafploatse
wied boeten t dörp
is ain mens begroaven
aine
in 1934
vraauw woonde hier in n woonwoagen
begroaven op t aigen haim
op dizze vrouge zundagmörn
heb ik hier in stilleghaaid mien lauden
n benijde kou kikt mie nou toch aan
over t maisveld zai ik schaarpe lienen
van meulen en kerktoren
blaauwgrieze bosraande
tegen t nije löcht
woar ik bin is mien stee
doar kìn ik oarden
ain mens, ain mens
is genog veur n stokje haaileghaid
