Gruine zaip
Sommegen bennen heul vindingriek, doar stoa je soms versteld van.
En as je gain sìnten hebben om joe n beetje op te doffen, moot je wel roeien met raimen dij je hebt.
Mien neef dij von dat e mooie widde tannen hebben mos, haar veul meer sjans bie wichter.
Het van alles pebaaierd, poetste zien tannen mit VIM, of blaikwoater.
Je motten der mor opkommen.
Der was ook aine dij sjefeur was, brocht aalmoal kruudenierswoaren noar Enkabe winkels is Stad en Ommelaand.
Bie ain van de winkels haren ze n nuver wichie in winkel stoan.
Sjefeur en t wichie kregen kennis an mekoar en haren al n tied verkeren.
Voader van t winkelwichie von tied worren es kennen te moaken mit vrund van dochter.
“Doe most jong mor es even met nemen noar hoes, ken wie hom ook es bekieken.”
Dag wér òfsproken, jong zol op bezuik komen.
t Wichie haar nog twij zusters en bruier, elk was vanzulf gelieke nijschiereg.
t Regende dij dag.
Heur voader haar ze woarschauwd ‘je gedroagt je’ en k wil je nait bie deure hebben.
Nou mot je waiten dat noast heur hoes n schutting was, en zussies en bruier stonnen op kissies net met kop boven schutting oet te loeren of vrijer der al aan kwam.
Nijschiereghaid was staarker as nat worren van regen. Prachteg gezicht, allain mor dij blonde koppies boven schutting oet.
Jong haar zuch goud opdoft en net als elk in dij tied van vetkuiven wér der hail wat Brylcream bruukt.
Nait bie dizze jong, nee die was zuneger. Haar eerst ook nog bie Synpro waarkt, een zaipfebriek op Hoogkerk.
Haar nog n pot gruine zaipe overholden. Volgens hom was dat ja net zo vet en goud.
Kuif wer goud insmeerd, mor hai haar gain reken holden met natteghaid.
Toun e as verzopen kat anbelde stonden jongen achter schutting zuch al te verknutern.
t Wicchie dee open, heur voader ston achter in gaang de boudel in de goaten te holden.
En doar ston jong met kop vol met schoem.
“Wat hest doe nou?”
“t Regent.” “Joa dat zai k ook wel, mor wat hest op kop.”
Jongen achter schutting begonnen te roupen: “Kiek oet, meschain het e wel hondsdolhaid, of tropenkolder.”
Voader ruip: “Geef dij jong n handdouk.”
Mor bleef zulf op vailege ofstand stoan, je konnen mor noeit waiten ja.
