Gnivvel: Roodkapke

Der was der ais n leutje wichtje dat van heur opoe op verjoardag n aibels nuver rood ferwaailen kapke kreeg. Vanòf dij tied nuimde elk heur Roodkapke.

Op n zodderdagmörn vruig moeke aan Roodkapke of ze n lekker praan stampot mous noar opoe brengen wol. Opoe, wied in de tachteg, woonde in n leutje hoeske krek bie dikke boom in t Slochterbos. Omreden dat Roodkapke slim wies was mit opoe, wol ze votdoadelk op pad.
‘Mor,’ zee moeke bezörgd, ‘most wel op pad blieven, laiverd, aans verdwoalst meschain.’
Onnerwegens zag Roodkapke apmoal mooie blomkes stoan, doarvan ze n schier
pongeltje bie nkander plukde. Zol t òl mìnske wis hail blied mit wezen, docht ze.
‘Wat dust toe doar laiverd?’ heurde ze in ainen achter zoch. Oeregut doar ston grode wolf
‘Eh .. eh ik pluk schiere blomkes veur mien opoe.’
‘Och din most even n endje trug lopen,’ zee wolf, ‘doar stoan veul mooier blomkes.’
Terwiel dat Roodkapke weerom laip, runde dij slaauwe Wolf noar t hoeske van Opoe en dee krekt of e Roodkapke was, van dij gevolgens dat t òldske votdoadelk deur open dee.

Dou Roodkapke even loater mit praanje mous en blommen in haand op deur klopde, haar dij mieze Wolf opoe al hailendaal opvreten … en lag mit heur nachthemd aan in bèrstee.
‘Kom mor binnen laiverd, trek mor even aan t taauwke, din gaait deur vanzulf open.’
Roodkapke huppelde vol bliedschop koamer binnen, haar vanzulf nait in d’goaten dat dij miesderge wolf dat zee.

‘Mor opoe,’ zee Roodkapke, ‘wat he’je laange aarms.’ ‘Din kin k die beter vastholden,’ zee Wolf.
‘En opoe, wat he’je grode oren.’
‘Din kin k die beter heuren,’ zee e filaain.
‘En opoe, wat he’je aibels grode ogen.’
‘Din kin k die veul beter zain, laiverd,’ zee dij aldernoaste gloeperd,
‘Mor eh … mor opoe wat heje inains n grode mond,’ stoamelde Roodkapke.
‘Aah, joa,’ graauwde t alderiezelkste baist, ‘doarmit kin k die beter opvreten.’ En zo gebeurde t, Roodkapke plofde boven op opoe in dat grode lief van dij hongerge wolf. Hail tevree vuil dij minne mieterd in sloap en snörkte t huile Slochterbos bie nkaander.
Ol joager, dij aan raand van bos woonde, gong op rebulie of, runde votdoadelk t hoeske van opoe binnen en zag wat ter gebeurd was. Mit n groot mes snee e t lief van wolf open en ain, twij, drij, zo wupde Roodkapke, mit opoe … en blommen in haand buuk weer oet.
Soam hemmen ze t lief van dij smerege wolf vol smeten mit dikke bakstainen en mit n zigzagsteek weer dichtnaaid.
Dou wolf wakker wui haar e vrezelk pien in buuk en n aldernoast dreuge bek. Dou e bie woaterput kwam en over raand boog om woater te drinken roegelden aal stainen m noar haals en kletterde e brullend en bandiezend veurover in daipe put.
Van dij alderduvelst miesderge wolf is noeit meer wat vernomen en Roodkapke, opoe en ol joager leefden nog laank en gelokkig bie dikke boom in t Slochterbos.

Oetzonden in t pergram ‘Noordmannen’ op Radio Noord,15 meert 2015

Ook te beluustern op: https://www.youtube.com/watch?v=V5D5x-YB2EA

Meer Gnivvels op Free Westerhoff zien webstee: http://www.freewesterhoff.nl/Gnivvels.html