Gnivvel: Riepelsteertje
Der was ais n aarme mulder dij n aibels nuvere dochter haar.
Mor, Mulder was slim òfgunsteg op riekste kerel van t dörp en wol stommegeern dat t laive wicht der mit traauwde. Hai snakde tegen dij rieke stekerd dat zien dochter van aal t stro in wereld gold spinnen kon.
“Zai krigt bie mie d’beste betrekken dij k heb”, zee slaauwe zoakenman.
Hai sloot t wicht op ien n duuster hok mit twij boal stro en n gammel spinrad. “Mörgenvroug veur t kraaien van hoan mout t apmoal gold wezen”, zee e, “aans breng k Mulder om haals.” t Mulderinnetje hoelde troanen mit toeten dou ienainen om klok twaalven n aibels luddek iepenkrietje van n kerel tou stro oet kroop. “Wat gefst mie as k der aaltenduvel gold van spin?”, vruig e.
“Och,” zee t wichtje, “krigst mien mooiste ring.”
Hai grisde golden ring en…
Snorre, snorre snorre, d’eerste spoul was volle.
Zo gong t hail nacht deur en veur t kraaien van hoan was t iepenkrietje vot en aal t stro versponnen tot t zuverste gold.
Mor dij rieke stinkerd wos gain ho meer, meer, en brocht nog 10 boal stro.
“Mörgenvroug kloar”, komdaaierde hai “aans…” t Wichtje reerde sloten vol dat zulfs n vis der ien verzoepen zol.
Krek as dag der veur was doar ienainen weer t leutje Iepenkrietje “Wat gefst mie as k weer spin tot kraaien van Hoan?”
“Och krigst mien mooiste haalsketten” Hai grisde ketten van haals en…
Snorre, snorre snorre,
d’eerste spoul was volle.
Bie t kraaien van hoan zat rieke stinkerd nog boven op t gold van dag derveur, mor… hai mos meer, nog veul meer, wol riekste man van wereld wezen. t Hok zat tot nok tou vol mit stro. “As dat mörgen apmoal gold is most mit mie traauwen, ” zee dij zunege gloeperd, “din huifst vanzulf ook gain dure betrekken.”
t Verdrait biggelde t wicht over schounen en weer kwam dij male iepenkriet.
“k Heb die niks meer te geven”, griende t aarme schoap.
“Joawel”, snoaterde t iepenkrietje slicht… “ik wil t klain potje dijstoe krigst”
“Och eh… das goud”… zee ze snokkend mit t haart vol bloud.
Snorre, snorre snorre, d’eerste spoul was volle.
Snorre, snorre, snorre en t huile hok zat volle.
t Wicht zat midden maank apmoal blinkend gold en traauwde bie t luden van klok dij minne geldduvel.
Negen moand loater was t verleden vergeten en was der bliedschop over t heden.
t Hail dörp vierde feest, mor… ienainen ston e doar, achter waig en bandiesde:
Wat mie toezegd is moakt schuld dit is t ènd van mien geduld.
Nog slimmer as slim gong t laive wicht aan t schraaien.
Aal troanen van t verdrait gongen aan loop, aal t goldgele groan op t laand verzoop.
“k Geef die nog ain kaans, ast toe binnen drij doag mien noam waist, magst potje holden.” “Eh … Jan, Pait, Kloas, Kees, Hinderk”, schraiwde t wicht… en aal noamen dij der wieder ien t dörp wazzen. Aanderdoags bie t kraaien van hoan ruip ze roadeloos: “Eh…Ribbenbaist, Schoapekuut eh… Snorrepoot”
“Nee, nee, nee t is aans… mörgenvroug leste kaans” en vot was e.
Aarmoudeg van verdrait liepde t wicht heur laid, mit schounen ien haand aan raand
van nacht en woaterkaant.
Dou… wiedvot over t diezeg laand heurde ze n verske:
Vanòf mörgen, mörgen, mörgen mag ik veur t potje zörgen, want der is gainain dij wait dat ik Rie-pel-steertje hait.
Veur t kraaien van hoan was ze thoes en weer was doar dij minne loes.
“Leste moal” zee e.
“Eh… Okkie, eh… Alex… eh… eh…” dee ze asof, “Nee, nee, nee zo hait ik nait” danste t keerltje bliede en greep t potje oet waig “Eh, eh… Riepelsteertje” ruip t wicht.
“Da’s n gloepstreek”, broesde t kereltje.
Doar zit Duvel maank, doar zit Duvel maank
Balderde Riepelsteertje laank
Hai greep zien bainen tot onder knijen en ropde homzulf hailendaal ien twijen
Oetzonden in t pergram ‘Noordmannen’ op Radio Noord, 1 meert 2015.
Ook te beluustern op https://www.youtube.com/watch?v=KZzhFHyeqlE
Meer Gnivvels op Free Westerhoff zien webstee http://www.freewesterhoff.nl/Gnivvels.html
