Geurt

Here, hol ook dizze nacht…

Op t inde van augustus 2000 kriegen wie n telefoontje. t Gait nait goud mit Geurt! Zien prostoatkanker is aan t oetzaaien en t zal in de komende tied aal slechter worren mit hom. Geurt is ons oom en is verstandelek handicapt. Hai woont al twinteg joar in ‘Nieuw Woelwijck’, n woongemainschop in Hoogezaand/Sapmeer.

Geurt zag t daglicht tachteg joar leden in Zuudloarn, mor hai brengt t grootste gedailte van zien leven deur in Stad (zien Pa en Moe hadden vrouger t beheer over t Christelek Militair Tehoes aan de Hereweg en doar heb ik, as leutje jong, Geurt leren kennen – jp) Geurt is geestelek nait goud wordt mie verteld as k ainmoal n beetje bie de familie van der Molen thoes ben. D’r worren voage verhoalen verteld over n geboorte dei nait goud verluip, Engelse zaikte haar n rol speult.
Geurt is nait gewoon, dat maark je votdoadelk as je hom zain en heuren. Hai zegt hoast nooit wat en gebruukt n poar vaste woorden, zoas “vraauwluu” en “bist jaloers”.
Geurt is n scharreloar, moakt dén hier, dén doar, n proatje en lopt mit zien leutje piepke, dei e iederkeer weer op nei aanstekt, veul op stroat, teminsten as e nait waarken huift op de socioale waarkploats. Doar dut e kniepers op koartjes.

Ik bin n beetje baange veur hom. k Heb ook gain ervoaring mit luu zoas hai. Mien man en zien zusters goan vlöt en laifdevol mit hom om. Ik mout t nog leren, en ik krieg doar daarteg joar tied veur.

Geurt en zien licht verstandelek gehandicapte zuster Truus bennen op alle verjoardoagen, feestdoagen en aandere belangrieke momenten aanwezig bie de familie. Ze heuren d’r bie.
Mien schoonpa regelt alles veur dei twei as heur Pa en Moe op ‘n duur oet tied kommen. En as mien schoonollers t nait meer aankennen, den mout onze generoatie t overnemen, da’s dudelk.

Geurt gait alweer zo’n twinteg joar noar Nieuw Woelwijck. Mien schoonpa het d’r last van dat Geurt, dei opbrocht is in n geriffermeerd gezin, in een ‘nait christelek’ tehuus mout goan wonen.
Hai nemt contact op mit de kerk van Hoogezaand en vroagt of ze Geurt ‘n beetje aandacht geven willen, mor de gemainte loat nait van zich heuren.
Geurt mout t mor doun mit Woelwijck.

Doar komt e goud op dreef. As e zesteg joar old is krigt e zien aigen vrunden en vrundinnen.
D’r worren hom bepoalde toaken touwezen, d’r wordt wat van hom verwacht. Hai geniet van de natuur, de baisten en van de laifde dei e van elk krigt. Hai kent zien verzörgers en vorzörgsters apmoal bie noam, hai het ‘n knutselkammeroad en n kovvievrundin.

Hai gait ook mit vekaansie. Ze zetten n tent in toene en doar mag e mit zien kammeroaden n nachtje in sloapen. Hai trekt mit n huifkar deur Drente.
t Bennen vaste rituelen: Nieuw Woelwijck dut altied prima waark, denkt om alle feesten en mokt d’r wat biezunders van.

Gain christeleke instellen, mor wel n christeleke sfeer, dat is onze ervoaren. Laifdevol, respectvol en oprecht.
t Bevaalt Geurt best, dat kin je vot zain. Hai mag d’r wezen mit zien piepke en zien örgel in de koamer woar e zien laifste laidje ‘Rosa, Rosa, bloemen op je hoed’ op speult. Wie kommen d’r voak mor t is altied nooit genog want wie bennen ja zo drok mit onze aigen dingen. Moar as wie d’r kommen den bennen wie welkom en heuren d’r bie.

Geurt ligt op n berre in de koamer. Zien kammeroaden stoan om hom tou en n poar speulgoudbaisten, woar e de haile dag mit zit te frommeln, liggen bie hom. Hai gait aal verder achteroet en begunt te schraiven as wie weer vot mouten.

t Liekt net of e t deur het dat dit nait n gewone verkollen is. Dizze zaikte is wat aans.
Soms zingen wie wat vertrouwde verskes mit hom as wie d’r weer bennen en vroagen hom: ‘Woar bennen Pa en Moe?’ Zien antwoord ‘Bie Jezus’ is steevast t zulfde.

Geurt staarft in de tied van t Sunnerkloasfeest. Tussen de kedootjes, hail rustig en gewoon.
As wie d’r kommen ligt e nog op berre. As e den ainmoal in de kist ligt kommen de aandere bewoners – mooi schoonwast mit n duster aan – bie de kist stoan.
‘n Mooi kistje’, zegt aaine en klopt wat op t holt. n Aandere aait Geurt wat over zien waange. Ze nemen ofschaaid van heur vrund Geurt en zingen ‘Ik ga slapen, ik ben moe, k sluit mijn beide oogjes toe, Here houdt ook deze – lange – nacht, over Geurt getrouw de wacht.’.
Ontroerend mooi en waarm. Ze stoan allemoal te zwaaien as de auto wegriedt.

De klokken luden as wie veur de begrafenis aankommen. Bewoners uut de haaile gemainschop kommen aarm in aarm of in auto’s noar de grote zoal woar de ofschaaidsdainst hollen wordt. Ze hebben allemoal n roos bie zuch dei ze op de kist leggen.
De dainst begunt mit Gabriel Faure’s ‘Requiem’, mor dat gaait vot over in ‘Daar bij die Molen’. Den zingen wie ‘Rosa’ en luustern noar ‘Mien toentje’ van Ede Staal, en dat wordt volgt mit t zingen van ‘God heb ik lief’. t Is n potpourrie van laidjes dei de bewoners, en Geurt dus ook, kennen. Veur hom specioal is d’r t laidje van Lianne Abeln: ‘Grunnen, mien Stad,’ woarin Martinitoren wordt bezongen.

Familieleden en aandern vertellen verhoalen. Ain leest veur: ‘Laat de kinderen tot mij komen’.
t Gait achtermekoar deur en t is aangriepend. D’r is niks geks bie.
As t Grunnens laid zongen wordt gait de haaile bourel, veurzover dat meuglek is, stoan. Mien neef fluustert mie in t oor, ‘Wie stoan nait veur de Here op, mor wel veur t volkslaid.’

k Wait nait wat k heur as ze de kist wegdroagen op toon van ‘Stille nacht, heilige nacht.’ Zoas nou heb k dat laid nog nooit beleefd. En de meziek blieft deurschallen uut luudsprekers dei boeten langs de weg opsteld bennen totdat alle bewoners op nei heur rozen op de kist in auto legt hebben.

Geurt wordt in klaine kring begroaven en zien knutselvrund bidt doarbie op hail aigen menaaier t Onze Vader veur.
Geurt is nait meer in levende lieve bie ons, mor hai het n onuutwisbare ploats in onze familiegeschiedenis en zal altied herinnerd worren.

t Origineel: Corry van der Molen – Sijbolts
Omtoald deur: Jan Prak